Recensie|De one (De selectie #3) – Kiera Cass

“Je bent niet de hele wereld, maar je bent wel alles wat de wereld mooi maakt. Zonder jou zou ik nog steeds bestaan, maar dat is dan ook alles.”

Titel: De one

Serie: De selectie #3

Auteur: Kiera Cass

Uitgeverij: Best of YA

Genre: Young Adult, Dystopia

Waardering: 3/5 sterren

De selectie heeft het leven van 35 meisjes voorgoed veranderd. En nu is de tijd aangebroken dat er een winnaar wordt gekozen. America had nooit durven hopen dat ze kans maakte op de kroon of om het hart van prins Maxon te kunnen veroveren. Maar nu de competitie haar einde nadert en de bedreigingen van buiten de paleismuren steeds gewelddadiger worden, realiseert America zich hoeveel ze heeft te verliezen en hoe hard ze moet vechten voor de toekomst die ze wil.

Als ik de recensies op Goodreads bekijk, lijkt het wel of echt iedereen fan is van de Selectie-serie. Toch kan ik niet zeggen dat ik nou heel enthousiast werd van de eerste twee delen. Ik vond de boeken wel aardig, had wel plezier in het lezen ervan en wilde wel weten hoe het verder ging, maar ik vond het verhaal gewoon iets te zoetsappig. Het duurde dan ook heel lang voordat ik het derde boek van de serie ook maar eens oppakte. Toch besloot ik dat laatst toch maar eens te doen, vooral ook omdat iedereen het er wel over eens lijkt te zijn dat het derde boek het beste in de serie is. Of ik dat ook vond lezen jullie vandaag.

“Ineens zaten de tranen me hoog. Voor misschien wel de eerste keer in mijn tijd bij de Selectie had ik iets goeds gedaan.”

Wat ik vooral een gemis vond in de eerste twee delen van deze serie is dat er zo weinig aandacht werd besteed aan de wereld waarin het boek zich afspeelt. Ik vond het hele Kastesysteem heel interessant en had daar graag meer over gelezen. Hetzelfde geldt voor de Noordelijke en Zuidelijke rebellen. Er wordt veel over ze gesproken en er zijn ook aanvallen, maar je leert als lezer eigenlijk maar weinig over de achtergrond. Het verhaal draaide vooral heel erg om de liefde tussen America en Maxon en America en Aspen en ik werd daar soms gewoon heel moe van. Sowieso ben ik die driehoeksverhoudingen in Young Adult wel een beetje zat.

“Het was om razend van te worden dat iedereen de hand erin had: de meiden, zijn ouders, zelfs Aspen. We werden omgeven door zo veel voorwaarden, meningen en verplichtingen dat ik er gek van werd, en ik haatte Maxon, omdat ze nu eenmaal bij hem hoorden. Toch hield ik van hem.”

Het derde boek wist mij echter best wel te verrassen. Het boek zal zeker niet in mijn top vijf van favoriete boeken komen, maar ik heb het met best wel veel plezier gelezen. In tegenstelling tot de eerdere boeken was er vrij veel actie in het boek en leer je ook veel meer over de wereld waarin America leeft. De onrust in het land wordt in dit deel veel belangrijker en niet alles draait meer alleen om De Selectie. Ook over het einde was ik erg tevreden, al werden sommige dingen misschien iets te veel afgeraffeld.

“Dat je de kroon niet wilt, betekent waarschijnlijk dat je er juist heel geschikt voor bent.”

Al met al vond ik De one zeker veel beter dan de eerdere twee boeken in De selectie-serie. Er is veel meer actie in het boek en er wordt ook veel meer achtergrond informatie gegeven. Deze serie heeft me toch nog positief weten te verrassen.