Ik weet een geheim is het twaalfde deel in de reeks over Rizzoli & Isles geschreven door Tess Gerritsen. Ik was deze serie eigenlijk een beetje vergeten, hoewel ik de vorige delen wel allemaal heel goed vond. Totdat ik er laatst achterkwam dat er een twaalfde deel was verschenen over Rizzoli & Isles. Toen ik van de week ook nog zag dat het e-book in het Kobo plus abonnement zit, besloot ik er in te beginnen. Daar heb ik zeker geen spijt van, want ik had het boek binnen no-time uit.
Titel: Ik weet een geheim
Serie: Rizzoli & Isles #12
Auteur: Tess Gerritsen
Uitgeverij: The House of Books
Genre: Thriller
Waardering: 4.5/5 sterren
Rizzoli en Isles onderzoeken een van de meest bizarre moorden die ze ooit hebben gezien: een jonge vrouw ligt op haar bed, haar ogen uit hun kassen gehaald en in haar handen gelegd. Is het een hint naar de horrorfilms die de vrouw heeft gemaakt? Als er een tweede slachtoffer valt, weten Rizzoli en Isles dat ze snel moeten zijn. Vreemd genoeg is er iemand die denkt dat zijzelf de volgende is, want ze is op de hoogte van een geheim. Dat ze nooit aan iemand zal vertellen.
Ik weet een geheim wordt verteld vanuit drie perspectieven: die van Jane Rizzoli, die van Maura Isles en die van een vrouw waarvan de identiteit pas later in het boek naar voren komt. In eerste instantie lijkt deze mysterieuze vrouw niks met het moordonderzoek te maken te hebben, maar zoals je kan verwachten bij een thriller, weet zij meer dan ze verteld en naarmate het verhaal vordert kom je steeds meer te weten over deze vrouw en haar verleden en hoe zij gerelateerd is aan de slachtoffers waar Rizzoli & Isles zich mee bezig houden.
Gelijk aan het begin wordt al duidelijk dat een gebeurtenis uit het verleden wel eens gerelateerd zou kunnen zijn aan de moorden die gepleegd worden. Toch blijft het eigenlijk tot aan de laatste bladzijden onduidelijk wat er nou precies allemaal gebeurd is. Als lezer word je continu op het verkeerde spoor gezet en steeds als je denkt dat je het door hebt, blijkt het allemaal toch compleet anders te zitten. Dat is wat een thriller wat mij betreft een goede thriller maakt.
“Jane lachte. ‘Als een echtpaar niet over een smeuïge moord kan praten, wat heeft het dan voor zin om getrouwd te zijn?’
Naast het oplossen van de moordzaken, waar het in dit boek natuurlijk om draait, krijg je ook veel achtergrond over Maura en Jane, net als in de voorgaande boeken. Ik vind het heel fijn om dit verhaal over het persoonlijk leven van Rizzoli en Isles ook te lezen, omdat dit duidelijk maakt waarom ze soms binnen hun werk op een bepaalde manier reageren. Het geeft je als lezer een betere band met de personages.
Ik weet een geheim is weer een prima vervolg in de Rizzoli & Isles-reeks. Hoewel het zou kunnen dat de personages een beetje uitgemolken zouden zijn na zoveel delen is dat zeker niet het geval. Ook de moorden waar ze mee te maken krijgen zijn telkens weer compleet anders en origineel bedacht. Soms vraag ik me echt af hoe Tess Gerritsen dat toch steeds allemaal weer bedacht krijgt. Tel daar bij op dat het boek ook nog eens als een trein leest en dat je het bijna niet weg kan leggen, omdat steeds blijkt dat je als lezer wéér op het verkeerde been gezet bent en je hebt een thriller die helemaal aan mijn wensen voldoet.
Ik heb je review niet helemaal gelezen omdat ik het boek graag zelf lees, maar wilde even zeggen dat ik gek ben op Tess Gerritsen en haar Rizzoli en Ilses serie hebben me tot nu toe niet teleurgesteld!
LikeLike