Recensie | Omhulde stad (De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine #2) – Ransom Riggs

Titel: De Omhulde stad
Auteur: Ransom Riggs
Uitgever: Clavis
Aantal bladzijden: 437
Genre: Young Adult
Serie: De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine #2
Waardering: 5/5

Ik las dit tweede deel van de bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine net uit en wow ik vond het eerste deel al goed, maar dit deel nog veel beter. Het verhaal gaat verder waar het volgende boek is geëindigd. Jacob en de kinderen moeten hun eiland ontvluchten nadat schepsels hun lus zijn binnengevallen. Om mevrouw Peregrine te redden moeten ze naar Londen, een stad in oorlog in de tijd waarin Jacob en de kinderen zich nu bevinden, 1940. De tocht naar Londen is niet zonder gevaar. Op hun weg komen ze van alles tegen van bijzondere dieren tot nieuwe bondgenoten. Een zware tocht maar de kinderen hebben er alles voor over om mevrouw Peregrine te kunnen redden.

Het boek las net als het eerste deel echt als een trein. De schrijfstijl van Ransom is zo fijn om te lezen en ook heel verbeeldend, zodat het totaal geen moeite kost om je de situatie voor te stellen, ook al is de situatie soms best wel apart. Ook dragen de foto’s daar natuurlijk weer extra aan bij. Ik blijf deze foto’s echt zo’n goede toevoeging geven aan het boek en het maakt het boek voor mij ook bijzonder, omdat ik deze manier van een combinatie tussen foto’s en tekst nog nooit in andere boeken ben tegengekomen. De foto op de voorkant van het boek is ook weer heel bijzonder, een meisje met een gat in haar buik, waarvan ik me gelijk afvroeg of we daar meer over te weten zouden komen in het boek.

Aan het begin wordt een overzicht gegeven van alle bijzondere kinderen en hun gaven. Dit vond ik echt heel handig, omdat ik al niet meer precies wist wie welke gaven ook al weer had. In dit boek lees je ook veel over de achtergrond van de kinderen. Ze vertellen hoe en wanneer ze er achter kwamen dat ze bijzonder waren en hoe ze bij mevrouw Peregrine terecht zijn gekomen. Dit vond ik echt heel interessant om te lezen, omdat je in het eerste deel nog niet zoveel over de achtergrond van de kinderen te weten komt en op deze manier leer je de personages toch wat beter kennen. Ook kom je veel meer te weten over de geschiedenis van de ‘bijzonderen’.

Ik vond het heel leuk om de personages eindelijk eens buiten hun lus zien. Dit boek maakte duidelijk hoe het voor de kinderen is om één dag steeds maar weer opnieuw te beleven en eigenlijk als volwassene vast te zitten in een kinderlichaam. Naar mijn idee groeide de personages echt toen ze zich buiten hun lus bevonden. Wat ik wel een beetje overbodig vind in deze serie is de relatie tussen Jacob en Emma. Het voegt niet echt iets toe aan het verhaal, maar soms duikt het ineens weer op.

De gebeurtenissen in het boek volgen elkaar snel op en naar mijn idee verliep dit boek vlotter dan het eerste deel, waar de eerste honderd bladzijden nog niet heel veel gebeurde. Dit boek is gelijk spannend vanaf het begin en blijft ook spannend door verschillende onverwachte gebeurtenissen. En het einde zag ik gewoon echt niet aankomen en het liefst zou ik gelijk doorlezen in Bibliotheek der zielen, maar helaas heb ik dat boek nog niet. Ik moet dat boek maar snel gaan kopen, want ik wil echt weten hoe dit verhaal afloopt.