Dat ik grote fan ben van The Lunar Chronicles is volgens mij geen geheim meer. Ik hou echt van deze boeken zowel van de binnenkant als van de buitenkant zijn ze prachtig. In april las ik het derde deel in de serie: Cress. En wat was het weer een feestje.
Titel: Cress
Serie: The Lunar Chronicles #3
Auteur: Marissa Meyer
Uitgeverij: Blossom Books
Genre: Young Adult, ScienceFiction
Waardering: 5/5 sterren
Lukt het Cinder en Scarlet om nieuwe bondgenoten te vinden in de strijd tegen koningin Levana? Je leest het in dit derde deel van The Lunar Chronicles.
Cress zit al zeven jaar opgesloten in een satelliet met alleen haar netschermen als gezelschap. Ze wordt gedwongen voor koningin Levana te werken, maar haar loyaliteit ligt ergens anders…
Cinder, kapitein Thorne, Scarlet en Wolf zijn ondertussen op de vlucht. Ze zullen een plan moeten bedenken om te voorkomen dat koningin Levana ook op Aarde de macht overneemt. Kan Cress hen daar misschien bij helpen?
Als de poging om Cress te redden niet zo loopt als gepland, valt de groep uiteen. Cress is eindelijk vrij, maar betaalt daarvoor een hoge prijs. Ondertussen is koningin Levana vastbesloten niets of niemand tussen haar geplande huwelijk met keizer Kai te laten komen – zeker geen ontsnapt cyborgmeisje.
Cress, Scarlet en Cinder hadden misschien niet gedacht dat ze ooit de wereld zouden moeten redden, maar het lot van de Aarde ligt nu toch echt in hun handen.
Cress eindigt waar we gebleven zijn na Scarlet. Cinder, Scarlet, Wolf en Thorne zijn op de vlucht en proberen bondgenoten te vinden in hun strijd tegen koningin Levana. Ondertussen zit Cress, gebaseerd op het sprookje Rapunzel, al zeven jaar opgesloten in een satelliet. Niet geheel per toeval kruisen de wegen van de “crew” en Cress zich en dat is de start van een hoop actie en avontuur van onze helden.
Wat ik zo fijn vind aan deze serie is dat elk boek een nieuw verhaal verteld over een nieuw personage, in dit geval dus Cress, maar dat ook de personages uit de voorgaande boeken weer een hele grote rol spelen. Elk boek komen er weer nieuwe personages bij en de groep lijkt steeds hechter te worden.
“Ze klemde haar kaken op elkaar. De dokter had het wel gezegd, maar ze kón niet alleen zichzelf in veiligheid brengen. En het was niet eens alleen loyaliteit en vriendschap die elke cel in haar lijf deden protesteren tegen het idee hen allen daar achter te laten. Het was de wetenschap dat ze zonder hen nergens zou zijn.”
Cress is dus gebaseerd op Rapunzel, maar wel een hele moderne versie van Rapunzel. Cress is namelijk een hacker. Zo mooi hoe Marissa Meyer aan al deze ouderwetse sprookjes zo’n moderne twist kan geven, maar dat er nog zoveel elementen naar voren komen uit de oorspronkelijk sprookjes dat het toch heel herkenbaar is als het betreffende sprookje.
Ook word ik heel vrolijk van alle liefde die in de boeken verweven zit. Bij Cress en Thorne loopt het allemaal niet helemaal soepel, maar ze kunnen heerlijk kibbelen met elkaar. Scarlet en Wolf blijven gewoon té schattig samen en Cinder beseft zich dat ze Keizer Kai misschien toch wel heel erg leuk vind. Misschien heel cliché, maar tussen alle actie in het boek is een beetje romantiek ook wel fijn.
“Misschien bestaat zoiets als het lot helemaal niet. Misschien gaat het gewoon om de kansen die we krijgen, en wat we daar mee doen. Ik begin te geloven dat grootse, meeslepende romances echt niet zomaar ontstaan. Die moeten we zelf creëren.”
En actie daar zit het boek vol mee. Naar mijn idee nog veel meer dan in Cinder en Scarlet. De crew valt uit elkaar en ze proberen elkaar terug te vinden. Dat is echter niet zonder gevaar, want op elke hoek kan er een leger lunaire soldaten zijn opwachting maken. De wereld proberen te redden terwijl je een gezochte misdadiger bent, dat is zeker niet zonder gevaren. Door alle actie en onverwachte ontdekkingen in het verhaal, leest het echt als een trein, ondanks de 600 pagina’s die het boek telt.
“Zuchtend kwam Iko naast Cinder staan. ‘Typisch. Kapitein Thorne neemt dit geweldige lichaam voor me mee en dan komen die stomme Lunars alles weer verpesten.'”
Cress is een heerlijk vervolg op Cinder en Scarlet. Nieuwe personages doen hun intreden, oude personages leren we nog beter kennen en dit alles met een flinke dosis actie en een vleugje romantiek. 600 pagina’s lijkt misschien veel, maar als je eenmaal aan dit boek begonnen bent, merk je daar niks meer van en wil je niet meer stoppen met lezen. Het boek eindigt ook weer lekker met een cliffhanger, waardoor het wachten op Winter een nog grotere uitdaging wordt. Gelukkig heb ik Levana nog om naar uit te kijken in mei, want nog een maand zonder The Lunar Chronicles dat zou ik echt niet overleven.
“Geen geheimen meer. Geen leugens meer.
Nou ja, eentje dan.
Ze geloofde dat ze misschien best wel verliefd op hem was.
Maar dat ging ze hem mooi niet vertellen.”
