“Wat nou als we elkaar volgend jaar weer zien, op dezelfde dag? En het jaar daarna? Dat doen we dan vijf jaar lang. Zelfde datum, zelfde tijd, zelfde plek…”
Titel: 9 november
Auteur: Colleen Hoover
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Genre: New adult
Waardering: 5/5 sterren
Fallon lijdt nog steeds onder de gevolgen van een heftige brand die haar voor het leven heeft getekend. Op de dag dat ze naar New York verhuist, ontmoet ze Ben. Ze brengen de rest van de dag samen door en op het vliegveld spreken ze af elkaar de komende vijf jaar jaarlijks op deze datum en plek te zullen ontmoeten. Maar wat gewoon een leuke afspraak lijkt, zou voor Ben weleens meer kunnen zijn. Heel veel meer.
Mijn verwachtingen van Colleen Hoover zijn altijd erg hoog, want tot nu toe vond ik alle boeken die ik van haar gelezen heb echt geweldig. Toen 9 november in het Nederlands verscheen, kon ik dan ook niet wachten om het boek te lezen. Natuurlijk hoopte ik dat Colleen me ook nu weer zou verrassen met een geweldig verhaal.
“We zijn nog maar achttien. Ik ga verhuizen naar New York. We kennen elkaar amper. En ik heb mijn moeder beloofd dat ik niet op iemand verliefd zou worden voor mijn drieëntwintigste.”
Het hele concept van 9 november vond ik heel origineel. Het gebeurt eigenlijk nooit dat een boek zich over zoveel jaren afspeelt, maar je steeds maar één dag per jaar de belevenissen van de hoofdpersonen volgt. 9 november is voor zowel Fallon als Ben een belangrijke dag en dat maakt het nog leuker dat ze altijd op deze datum samenkomen. Toch wilde ik als lezer, die enorm ging meeleven met de twee personages, ook best wel graag weten wat Ben en Fallon de rest van het jaar meemaakte. Natuurlijk krijg je wel dingen te weten als Ben en Fallon elkaar weer zien op 9 november, maar ik zou zo graag nog veel meer over ze willen weten. Maar ja, dan zou het boek wel heel erg dik worden natuurlijk.
” ‘Ik heb dit nog nooit gedaan, maar dat betekent niet dat ik er niet klaar voor ben,’ zeg ik tegen hem.
Ik voel zijn lichaam verstijven, een klein beetje maar. ‘Je bent maagd.’ Hij zegt het meer als een constatering dan als een vraag.
‘Ja, een paar minuten nog.’
Mijn opmerking ontlokt hem een glimlach, maar dan krijgt hij een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht. Zijn blik wordt meteen nuchter en zijn mond vormt een grimmige lijn. Lichtjes schudt hij zijn hoofd. ‘Ik wil niet je eerste zijn, Fallon. Ik wil je laatste zijn.’ “
Zowel Ben als Fallon zijn personages waarvan ik ben gaan houden tijdens het lezen van het boek. In Fallon kon ik me gewoon heel erg goed inleven en Ben is echt zo leuk. Vaak zijn de mannelijke hoofdpersonages in boeken de stoere gasten met een grote mond. Ben is anders. Hij is schrijver en heel erg lief en grappig.
“Je zult jezelf nooit kunnen vinden als je helemaal bent opgegaan in iemand anders.”
Natuurlijk zitten er ook weer de nodige plottwists in het boek. Wat zou een boek van Colleen Hoover tenslotte zijn zonder plottwists. De meeste hiervan zag ik ook helemaal niet aankomen en ze bezorgde me regelmatig een brok in mijn keel.
“Je bent zo geweldig omdat je mij het gevoel geeft dat ik geweldig ben.”
9 november is een typisch Colleen Hoover boek. Wat betekent dat je van het boek gaat houden, maar het soms ook het liefst door de kamer zou willen gooien. Het laat je hardop lachen, maar het laat je minstens net zo hard huilen. 9 november doet zeker niet onder voor de andere boeken die ik van Colleen Hoover heb gelezen. Dus als je van haar boeken houdt, dan is 9 november zeker ook een aanrader.
“Als je de liefde vindt, dan pak je die aan. Die pak je met beide handen aan, en je doet er alles aan om hem niet te laten gaan.”
