Met het kijken van Stranger Things seizoen 1 was ik relatief laat. Op een of andere manier trok het me gewoon steeds niet zo om te gaan kijken. Tot een paar maanden geleden, toen mijn vriend en ik besloten er toch maar eens aan te beginnen. Daar heb ik absoluut nooit spijt van gehad, want ik was bijna meteen verslaafd aan deze serie. Het voordeel van zo laat beginnen aan seizoen 1 is dat ik maar heel kort hoefde te wachten totdat het tweede seizoen op 27 oktober verscheen. Afgelopen dagen keek ik samen met mijn vriend het hele tweede seizoen en ik ben nog steeds even enthousiast over deze serie.
In a small town where everyone knows everyone, a peculiar incident starts a chain of events that leads to the disappearance of a child – which begins to tear at the fabric of an otherwise peaceful community. Dark government agencies and seemingly malevolent supernatural forces converge on the town while a few locals begin to understand that there’s more going on than meets the eye.
Stranger Things 2 speelt zich af in het jaar 1984, ongeveer één jaar na de gebeurtenissen van het eerste seizoen. Met dezelfde personages en een aantal nieuwe gezichten die een belangrijke rol gaan spelen in dit seizoen. Ik moet zeggen dat ik van te voren een beetje bang was dat het tweede seizoen minder goed zou zijn dan het eerste seizoen. Een goed eerste seizoen overtreffen is namelijk lastig, zoals helaas maar vaak genoeg het geval is bij series. Gelukkig was dat niet het geval en was het tweede seizoen weer net zo goed als het eerste.
In lijn met het eerste seizoen duurt het even voordat het verhaal zich echt begint te ontplooien. De eerste paar episodes worden vooral gebruikt om weer helemaal in de vibe van de serie te komen en om weer wat nostalgie opgeroepen door de verwijzingen naar jaren 80 films en muziek. Na een paar afleveringen gaat het echter weer helemaal los en volgen de gebeurtenissen elkaar snel op.
Wat de grote kracht is van deze serie is dat band tussen de verschillende personages en hoe deze neergezet worden door de, toch veelal hele jonge en onbekende, acteurs. De personages zijn allemaal heel verschillend en van verschillende leeftijden, maar toch lukt het ze meestal aardig goed om met z’n alle alles op te lossen.
Als ik één nadeel moet noemen aan seizoen 2 van Stranger Things dan is dat dat aflevering 7, The lost sister. Deze aflevering draaide alleen maar om El en haar verleden en persoonlijke ontwikkeling. Hoewel dat opzich wel interessant was, had er van mij geen hele aflevering aan besteed hoeven worden en had het beter geweest het af te wisselen met andere gebeurtenissen en het uit te spreiden over meerdere afleveringen. Nu vond ik dit gewoon een best wel saaie aflevering waar ik totaal niet geconcentreerd naar heb gekeken.
Stranger Things 2 is een uitstekend vervolg op het eerste seizoen. Het is een serie vol met actie, sci-fi, humor, jaren 80 vibe en een vleugje romantiek. Het einde geeft weer stof tot nadenken voor seizoen 3, waar ik nu al enorm naar uitkijk.
Heb jij Stranger Things 2 al gezien? Wat vond je ervan?
Ik heb seizoen twee vorige week zaterdag afgekeken en ik ben het helemaal met je eens – het was weer GEWELDIG! ;D Kan niet wachten op het volgende seizoen!!
LikeGeliked door 1 persoon