“Voor McKenna was romatiek een nacht onder de sterrenhemel. Ze had geen vriendje nodig om het romantisch te maken. Ze had alleen de buitenlucht nodig en de geur van dennen. Alleen het geluid van krekels, kruisboomkikkers en de door bomen ruisende wind.”
Titel: De afstand tussen jou en mij
Auteur: Marina Gessner
Uitgeverij: Blossom Books
Genre: Young adult, Contemporary
Waardering: 3.5/5 sterren
McKenna heeft alles voor elkaar: goede cijfers, een leuk vriendje en een toelating voor de universiteit op zak. Maar dat is niet wat ze wil. McKenna is van plan om de universiteit een jaar uit te stellen en samen met haar beste vriendin Courtney de Appalachian Trail te gaan lopen. 3500 kilometer door de wildernis van een van de noordelijkste staten van Amerika naar het zuiden, met alleen een backpack op haar rug. Als Courtney op het laatste moment afzegt, besluit McKenna de maandenlange tocht stiekem in haar eentje af te leggen. Als McKenna onderweg de charismatische, mysterieuze Sam tegenkomt en besluit hem van het verharde pad af te volgen, wordt haar reis opeens veel gevaarlijker – zo gevaarlijk dat McKenna moet vechten voor zowel haar leven als dat van hem.
De afstand tussen jou en mij is een boek waarvan ik niet zo goed wist wat ik er van moest verwachten. Sommige recensies over dit boek waren heel lovend, maar ik heb ook best veel negatieve recensies over dit boek gelezen. Toch was ik zelf best wel benieuwd naar dit boek, omdat die hele wandeltocht en het in de natuur zijn mij wel aansprak. Dat was dan ook gelijk wat ik het beste vond aan dit boek. Het avontuurlijke en de prachtige omgeving die omschreven wordt. Daardoor kreeg ik als lezer meteen zin om een flinke boswandeling te gaan maken. Voor de rest viel het boek mij helaas een beetje tegen.
McKenna was een personage waar ik me totaal niet mee kon identificeren. Bovendien vond ik dat ze regelmatig domme keuzes maakte waarvan je al van verre kon zien aankomen dat dat natuurlijk nooit allemaal goed zou kunnen gaan. Sowieso is het natuurlijk het domste wat je kunt doen, in je eentje aan zo’n wandeltocht beginnen en dan niemand laten weten waar je op dat moment uithangt. Ze weet op sommige momenten ook totaal niet wat ze wil, is soms enorm tegenstrijdig en hoewel je zou denken dat ze als een heel sterk personage neergezet wordt, omdat ze zo stoer is om zo’n wandeltocht helemaal alleen te maken, ik vond juist dat ze vaak als erg zwak en klagerig werd neergezet.
“De vrouw die McKenna wilde zijn liet zich niet uit het veld slaan door een lastige beklimming, een paar klot-insecten of een stel pessimistische hobbywandelaars, en al helemaal niet door een te knappe, zelfgenoegzame loner. Die vrouw zou schamper lachen en met opgeheven hoofd en verende tred verder lopen.”
Waar ik me in dit boek ook erg aan ergerde waren de perspectiefwisselingen die soms helemaal niet op logische momenten zaten. Soms lag het perspectief ineens bij Sam in plaats van bij McKenna en was het een paar regels later weer terug. Ook was er soms ineens een alwetende verteller, die ons erop wijst dat McKenna geen idee heeft wat er nog te gebeuren staat.
Het verhaal kabbelt naar mijn mening ook maar een beetje voort. Tot de laatste vijftig bladzijden wanneer er eindelijk een beetje spanning in kwam. Echter zag ik deze plotwending al van verre aankomen en eerlijk gezegd de afloop ook. Daardoor was het verhaal voor mij totaal niet meer spannen en eigenlijk was de enige reden dat ik dit boek nog redelijk snel uitlas dat ik het idee achter het boek, de wandeltocht en de natuur dus, wel heel erg leuk vond.
