Recensie|Wonder – R.J. Palacio

Wonder is een boek dat al heel erg lang op mijn lijst stond om nog te lezen. Toch kwam het er steeds maar niet van om het boek op te pakken. In december ging ik naar de gelijknamige film die gebaseerd is op het boek. Deze film vond ik zo mooi en goed dat ik besloot dat het nu eindelijk maar eens tijd was om het boek op te gaan pakken. Vond ik het boek net zo goed als de film? Dat lezen jullie vandaag in mijn recensie van Wonder.

Titel: Wonder

Auteur: R.J. Palacio

Uitgeverij: Querido

Genre: Young Adult

Aantal bladzijden: 381

Waardering: 4/5 sterren

‘Ik heet August, en ik ga niet beschrijven hoe ik eruitzie. Wat je ook denkt, ik weet bijna zeker dat het erger is.’

Auggie Pullman is geboren met een gezichtsafwijking, en ook na veel operaties ziet hij er nog heel ongewoon uit. Hij doet zijn best niet op te vallen, maar mensen schrikken als ze hem zien, en ze staren of kijken weg.
Als hij tien is gaat hij voor het eerst naar een gewone school. Auggie is bang dat hij niet geaccepteerd zal worden, en hij krijgt gelijk. Zijn klasgenoten negeren hem en sommigen beginnen hem te pesten. Maar er is één meisje dat zich niet door Auggies uiterlijk laat afschrikken…

Wonder draait om het leven van de tienjarige August. Hij heeft een gezichtsafwijking en heeft mede door de vele ziekenhuisopnames die daarbij horen nog nooit les gehad op een school, zijn moeder gaf hem namelijk altijd thuis les. Zijn ouders vinden het nu wel tijd voor hem om naar een gewone school te gaan. Waar voor “normale” kinderen het soms al lastig kan zijn om hun plekje om school te vinden, is dat voor Auggie al helemaal moeilijk.

“Zo denk ik erover: de enige reden dat ik niet gewoon ben, is dat niemand me zo ziet.”

Voordat ik de film had gezien verwachtte ik vooral een zielig en hartverscheurend verhaal. Na het zien van de film en het lezen van het boek kan ik echter zeggen dat dat absoluut niet het geval is. Ja, er zitten best wel hartverscheurende momenten in, maar er valt ook regelmatig wat te lachen. Auggie is een personage dat ondanks zijn “afwijking” en zijn nog jonge leeftijd eigenlijk heel positief in het leven staat. Natuurlijk is hij wel eens verdrietig en baalt hij er van dat hij niet zoals de anderen is, maar over het algemeen is hij heel erg vrolijk en maakt hij zelfs grappen over hoe hij er uit ziet. Je kan gewoon niet anders dan van Auggie te gaan houden.

In Wonder lees je niet alleen uit het perspectief van Auggie. Ook andere personages uit zijn omgeving komen aan het woord. Ik vond dit zelf een heel erg fijne toevoeging hebben. Zo krijg je als lezer meer inzicht over meerdere kanten van het verhaal en blijken personages toch anders in elkaar te zitten dan vanuit een ander perspectief lijkt. Je leest bijvoorbeeld over hoe het voor Olivia, de zus van August, is om hem als broertje te hebben en hoe is het voor zijn vrienden om met hem om te gaan. Deze verschillende perspectieven zorgen voor een heel compleet beeld en dat vind ik fijn.

“En dat geeft ook niet. Ik zal altijd de zus zijn van een jongen met een aangeboren afwijking: dat is het probleem niet. Ik wil alleen niet dat dit altijd het enige aan mij is.”

Wonder is een boek dat zowel hartverscheurend als grappig is. Bovendien zit er ook nog eens een hele mooie boodschap in zit. Eigenlijk zou dit boek gewoon standaard gelezen moeten worden op scholen om kinderen te leren meer begrip te tonen voor andere kinderen, die misschien anders zijn dan zij, maar die het ook verdienen om bij de groep te horen en misschien wel meer op je lijken dan je in eerste instantie dacht.

“Iedereen zou één keer in zijn leven een staande ovatie moeten krijgen, want we overwinnen allemaal de wereld.”