Recensie | Vlak voordat ik stierf – S.K. Tremayne

Het boek IJstweeling van S.K. Tremayne las ik een aantal jaar geleden en dit vond ik een heel verrassend boek. Geen mega-spannende thriller, maar wel een boek dat goed in elkaar zat. Toen ik dus laatst Vlak voordat ik stierf van dezelfde schrijver voorbij zag komen, was ik hier meteen erg benieuwd naar. In de recensie van vandaag kunnen jullie lezen of mijn verwachtingen waargemaakt werden.

Titel: Vlak voordat ik stierf

Auteur: S.K. Tremayne

Uitgeverij: Prometheus

Genre: Thriller

Waardering: 4/5 sterren

“Waarom heb je me dit aangedaan, mama, hou je niet van me?’
Het was maar een klein stukje ijs. Gewoon wat botte pech. Maar het was genoeg om Kath Redway, die met haar auto zo het meer van het prachtige Dartmoor National Park in draaide, bijna te doen verongelukken.
Als door een wonder komt ze met de schrik, en een paar blauwe plekken, vrij. Ondanks haar geheugenverlies en de shock waarin ze verkeert is Kath blij dat ze weer terug is in de afgelegen boerderij waar ze woont met haar knappe man Adam en haar verlegen, maar zeer intelligente dochter Lydia. Ze leeft!
Haar gezin is echter verre van opgelucht. Haar man gedraagt zich koeltjes tegen haar, of ronduit boos. Haar dagdromende dochter begint vreemde taal uit te slaan, en houdt niet op over een “man op de hei’. Wanneer ze steeds meer gefragmenteerde, maar ijzingwekkende herinneringen terugkrijgt, realiseert Kath zich dat haar “ongeluk’ helemaal geen ongeluk was. Met dat besef stort ze in en vervalt haar leven tot een duistere wereld van angst en dreiging.

In Vlak voordat ik stierf glijdt de auto van Kath op een avond weg over een stukje ijs en belandt in het stuwmeer van het Nationaal Park Dartmoor. Wonder boven wonder overleeft ze dit. Maar weer terug op de boerderij met haar man Adam en haar dochter Lydia met Asperger begint ze zich af te vragen of haar ongeluk wel een ongeluk was. Er gebeuren namelijk vreemde dingen rond het huis, haar man doet heel koeltjes tegen haar en Lydia doet en zegt dingen die Kath niet kan plaatsen. Langzaam begint ook Kath’s geheugen terug te keren en komt ze tot het besef dat haar “ongeluk” anders in elkaar zit dan haar is voorgehouden.

Geen hele spannende thriller, maar wel met een mystieke sfeer

Vlak voordat ik stierf is geen superspannende thriller vol met moorden en bloed. Het is echter wel een thriller die je vanaf bladzijden één een beklemmend gevoel geeft. Dit mysterieuze en beklemmende gevoel heeft verschillende oorzaken. Zo spelen volksverhalen en legendes (vaak met gruwelijke afloop) een belangrijke rol in het boek. En hoewel je in eerste instantie misschien wat sceptisch tegen de geloofwaardigheid hiervan aankijkt, ga je je gaandeweg het boek afvragen of er misschien toch niet een kern van waarheid in deze verhalen zit.

Daarnaast is de plek waar het boek zich afspeelt al mysterieus genoeg. De uitgestrekte heide van Dartmoor Nationaal Park en de snel wisselende bizarre weersomstandigheden die daarbij horen in combinatie met de afgelegen woning van Kath en Adam zijn opzichzelf al genoeg ingrediënten om een spannende thriller over te schijven.

Hoewel het verhaal soms wat langzaam voortkabbelt, gebeurt er wel genoeg om de aandacht voortdurend vast te houden. Soms is er ineens een verrassende wending en bovendien zorgt het langzaam terugkerende geheugen van Kath ervoor dat ik steeds maar door wilde lezen. Helaas vond ik de ontknoping op sommige punten wel wat ongeloofwaardig, maar ik had het zeker niet zien aankomen.

Conclusie

Vlak voordat ik stierf is geen hele spannende thriller, maar bevat genoeg elementen om het geheel een mysterieus en beklemmend sfeertje mee te geven. Persoonlijk vond ik zelf IJstweeling van dezelfde auteur wel wat beter, maar ook Vlak voordat ik stierf is zeker het lezen waard.