De tweeling van Summerbourne kwam ik per toeval tegen tussen het aanbod van Kobo Plus. De flaptekst klonk wel interessant en daarom ging ik het boek ook meteen lezen en wat ik van het boek vond, kunnen jullie vandaag lezen.
Titel: De tweeling van Summerbourne
Auteur: Emma Rous
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
Genre: Roman
Waardering: 3/5 sterren
Seraphine Mayes en haar tweelingbroer zijn geboren en opgegroeid op het Engelse familielandgoed Summerbourne, een schitterend landhuis aan de kust van Norfolk. Vlak na de geboorte vond er een drama plaats: haar moeder stierf en de au pair vluchtte weg. Sef, nu volwassen, rouwt om de recente dood van haar vader. Haar twee broers komen naar Summerbourne om hun vaders spullen op te ruimen. Dan vindt Sef tussen zijn spullen een familiefoto van haar geboortedag. Op de foto kijkt haar moeder, omringd door haar man en jonge zoon, trots in de camera met één baby op schoot. Wie van de tweeling is deze baby en wat is er die dag echt gebeurd? Eén persoon kent de waarheid, als Seraphine haar maar kan vinden…
De tweeling van Summerbourne draait om de 25-jarige Seraphine Mayes. Ze is samen met haar tweelingbroer en oudere broer opgegroeid op het familielandgoed Summerbourne aan de kust van Norfolk. Vlak na de geboorte van Seraphine en Daniël gebeurt er een ramp: hun moeder sterft en de au pair vlucht weg. Nu rouwen ze om de dood van hun vader. Samen met haar broers moeten ze nu de spullen van hun vader opruimen en vind Seraphine een familiefoto van de geboortedag van Seraphine en Daniël. Er ontbreekt alleen iemand op de foto, er is namelijk maar één baby te zien. Seraphine wil er achter komen wie van de tweeling deze baby is en vraagt zich af wat er die dag van haar geboorte echt gebeurd is en of haar ouders wel echt haar ouders zijn. Au pair Laura weet wellicht alle antwoorden, maar waar is zij?
Soms wat ongeloofwaardig
Eerlijk is eerlijk in hoofdstuk 1 dacht ik dat dit een enorm voorspelbaar verhaal zou gaan worden. Op sommige punten is het dat ook zeker, maar Emma Rous wist mij op veel punten echt te verrassen. Er zitten behoorlijk wat wendingen in het verhaal, die je ook als je al grotendeels door hebt hoe het zit niet altijd ziet aankomen. Het nadeel van deze wendingen vond ik wel dat ze richting het einde soms wel wat ongeloofwaardig worden en dat vond ik jammer, want anders had dit zeker een topboek kunnen worden.
Ook beslissingen die Seraphine soms neemt, kon ik ook maar moeilijk plaatsen. Je wordt bedreigt in je eigen huis en toch ga je niet naar de politie of schakel je op zijn minst een van je broers in? Ik vond dat ook wat ongeloofwaardig en vooral ook dom overkomen.
Wisselend perspectief
De tweeling van Summerbourne wordt afwisselend vanuit het perspectief van Seraphine en vanuit de vroegere Au Pair Laura verteld. Waar ik de stukken van Laura heel leuk vond om te lezen, ging ik me aan Seraphine steeds meer ergeren. Ik snapte haar gedrag en beslissingen vaak echt niet en daardoor ging ik steeds meer uitkijken naar de hoofdstukken van Laura.
Hoewel het verhaal een roman is, heeft het op sommige punten ook iets weg van een thriller. Dat vond ik persoonlijk wel een goede toevoeging, aangezien ik van beide genres hou, maar als je niks hebt met thrillers zit je hier wellicht niet op te wachten.
Al met al is De tweeling van Summerbourne een prima debuutroman, maar op sommige punten is het boek echt iets te ongeloofwaardig. Verder weet Emma Rous wel te verrassen met onverwachte wendingen en dat is wat mij betreft zeker een pluspunt.
