Recensie | Zonder mij – Dani Atkins

Een tijdje geleden las ik van Dani Atkins Versplinterd, en daar was ik niet heel erg enthousiast over. Ik was dan ook nogal huivering om aan een ander boek van haar te beginnen, vooral ook omdat ik op het eerste gezicht veel raakvlakken zag tussen dat boek en Zonder mij. Aangezien de recensies over dit boek wel heel erg positief waren, besloot ik me er toch aan te wagen en daar heb ik achteraf zeker geen spijt van.

Titel: Zonder mij

Auteur: Dani Atkins

Uitgeverij: De Fontein

Genre: Roman

Maddie heeft alles wat ze zich kan wensen: een heerlijk leven, een goede relatie, ze is net zwanger en gaat trouwen. Maar dan is door een noodlottig ongeluk opeens alles anders.
Zes jaar later ontwaakt Maddie uit een coma. Langzaamaan wil ze voorzichtig haar leven weer oppakken, maar hoe doe je dat als voor jou alles in een oogwenk veranderd is terwijl voor iedereen die je kent het leven zes jaar lang is doorgegaan?

6 jaar in coma

Maddie heeft een goed leven. Ze gaat binnenkort trouwen en is er net achtergekomen dat ze zwanger is. Als ze op een dag op pad gaat in Londen om wat laatste dingen voor de bruiloft te regelen, heeft ze het gevoel dat ze achtervolgd wordt door een onbekende man. In paniek steekt ze zonder uit te kijken de weg over en wordt aangereden door een auto. Ze raakt buiten bewustzijn en wanneer ze wakker wordt in het ziekenhuis denkt ze slechts enkele uren van de wereld geweest te zijn. In werkelijkheid heeft ze zes jaar in coma gelegen en niemand had verwacht dat ze ooit nog wakker zou worden. Terwijl ze langzaamaan revalideert en probeert haar leven zo normaal mogelijk weer op te pakken, blijkt dat nog best lastig te zijn als iedereen om je heen die zes jaar gewoon is doorgegaan met zijn leven. Maddie heeft geen idee wat ze allemaal gemist heeft en moet ineens een heel andere leven gaan leiden dan het leven wat voor haar nog maar als een paar weken geleden voelt, maar in werkelijkheid al zes jaar voorbij is.

Afwisselend perspectief

Zonder mij wordt afwisselend vanuit het perspectief van Maddie en dat van Cloë verteld. Cloë is de nieuwe vrouw van Maddie’s verloofde op het moment van haar ongeluk. Maddie schrikt natuurlijk enorm als blijkt dat haar grote liefde ineens met iemand anders getrouwd blijkt te zijn en ook als lezer is het makkelijk om in het begin vooral haat voor Cloë te voelen. Het is makkelijk om haar meteen te veroordelen, maar naarmate je haar beter leert kennen, ga je haar keuzes ook steeds beter begrijpen en sluit je haar net als Maddie in je hart. Beide vrouwen lijken meer op elkaar dan ze in eerste instantie denken en daar komen ze naarmate ze elkaar beter leren kennen ook achter.

Heftig verhaal

Zonder mij is een boek waar je de tissues het beste maar paraat kunt houden. Er gebeuren een aantal heftige, onverwachte en emotionele dingen, maar aan de andere kant is er ook ruimte om te lachen. Het verhaal heeft een aantal plottwists die je aan de ene kant misschien wel ziet aankomen, maar die toch elke keer weer inslaan als een bom. Het einde was niet helemaal mijn ding, maar ik zou ook niet goed weten hoe Dani Atkins het verhaal dan wel had moeten eindigen. Op het einde na vond ik dit een geweldig boek dat ik in één adem heb uitgelezen. Zo zie je maar weer dat je een auteur nooit op basis van één boek kunt beoordelen.

“Je herinnert je altijd de éérste keer dat je de liefde bedreef met degen met wie je de rest van je leven wilt doorbrengen. Maar de láátste keer kan je op de een of andere manier door de vingers glippen, onopgemerkt en zonder ceremonie, als water dat door een afvoerputje verdwijnt.”