Als er één boek de afgelopen tijd lovende recensies kreeg dan is het wel Het moois dat we delen. Over dit boek heb ik volgens mij nog geen slechte recensie voorbij zien komen. Mijn verwachtingen waren dus hoog toen ik aan het boek begon. Dat kan gevaarlijk zijn, maar wat mij betreft hadden al die enthousiaste recensies het bij Het moois dat we delen bij het rechte eind. Ik noem dit boek zelfs mijn favoriete boek van 2019.
Titel: Het moois dat we delen
Auteur: Ish Ait Hamouo
Uitgeverij: Manteau
Genre: Roman
In het stadje waar Soumia en Luc wonen, speelt het leven zich voornamelijk af aan de schoolpoort, bij de plaatselijke kruidenier én op het voetbalveld. Soumia en Luc wonen in dezelfde buurt, maar kennen elkaar niet. Zij probeert met de moed der wanhoop het verleden achter zich te laten. Hij leeft in en met het verleden. Wanneer ze elkaar bij toeval leren kennen, komen ze voor verscheurende keuzes te staan.
Verschillen en overeenkomsten
Soumia en Luc. Ze wonen in dezelfde buurt, maar hebben elkaar nog nooit ontmoet. Soumia, jong nog, heeft in het verleden een grote fout gemaakt en daar moet ze nu vijf jaar later de consequenties nog steeds van dragen. Ze wil niets liever dan het verleden achter zich laten, maar kan dat wel als iedereen om haar heen haar die enorme fout nog steeds aanrekent. Luc, een oudere man die kampt met gezondheidsproblemen. Een aantal jaar geleden is hij zijn vrouw verloren en sindsdien blijft hij in het verleden hangen. Het enige waar hij nog enig plezier uit haalt is zijn wekelijkse uitje naar de plaatselijke voetbalvereniging. Soumia en Luc. Kennen elkaar niet, maar als ze elkaar per toeval ontmoeten blijken ze meer gemeen te hebben dan gedacht.
Het moois dat we delen wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Soumia en Luc. Hierdoor leer je beide personages en hun gedachten en ideeën steeds beter kennen en begrijpen. Soumia die net weer terug is bij haar vader en broertje in huis. Ze durft zich niet echt op straat te laten zien, want ze is bang dat ze door iedereen met de nek wordt aangekeken. Logische gedachte, maar soms wil je Soumia juist even een schop onder haar kont geven om zich juist wel te laten zien, want pas dan kan ze ook haar kant van het verhaal laten horen. Luc daarentegen heeft een andere reden om zich steeds meer in huis te verstoppen. Hij vind dat zijn ooit zo’n mooie buurt wordt overgenomen door ‘buitenlanders’ die hem alles hebben afgepakt. Soumia is alles wat Luc zo haat aan zijn wijk, maar hoe hard Luc haar ook probeert te haten, hij moet toegeven dat hij toch wel op haar gesteld is.
Emotioneel verhaal met begrip voor beide kanten
Ish Ait Hamou zet met Het moois dat we delen een boek neer dat de pijnpunten van de huidige samenleving blootlegt. Het laat zien hoe de samenleving steeds meer verhard en hoe er steeds minder begrip lijkt te zijn tussen verschillende bevolkingsgroepen. In dit boek is ruimte voor beide verhalen en door de perspectiefwisselingen krijg je als lezer begrip voor beide hoofdpersonages. En hoewel ze beide denken dat ze heel anders zijn, blijkt dat eigenlijk toch wel mee te vallen als ze elkaar beter leren kennen. Een emotioneel boek dat je ook nog eens aan het nadenken zet.
