Toen vorig najaar het boek Kerstmis in het Duincafé uitkwam, was mijn interesse voor dit boek meteen gewekt door het schattige hondje op de cover. Ik kwam er toen echter achter dat het een vervolg was op het boek Zomer in het Duincafé en hoewel je de boeken ook los van elkaar kunt lezen, wilde ik ze toch liever op goede volgorde lezen. Dus schoof ik Kerstmis in het Duincafé nog even door en las ik nu na een paar maanden eindelijk het eerste deel.
Titel: Zomer in het Duincafé
Serie: Duincafé #1
Auteur: Debbie Johnson
Uitgeverij: Boekerij
Genre: Feelgood
In het Duincafé, gelegen op een winderige heuvel, wordt het heerlijkste eten geserveerd, zoals prachtig gebakken broden, kleurrijke salades en zorgvuldig bereide cupcakes. Voor zowel toeristen als locals is het bouwvallige café met uitzicht op het strand een baken van vrolijkheid, goed gezelschap en geborgenheid. Een plek als geen ander, een plek die vriendschap serveert en waar een hartelijk welkom altijd op de kaart staat.
Voor Laura Walker, weduwe en moeder van Lizzy en Nate, is de beslissing om haar tienerkinderen uit hun vertrouwde omgeving weg te rukken en een hele zomer lang in een klein kustplaatsje in Dorset te gaan wonen, niet makkelijk. Haar besluit valt bepaald niet goed bij haar kinderen, en ook haar eigen ouders denken dat ze gek is geworden. Maar haar nieuwe baan in het café, en de mensen die ze daar ontmoet, geven Laura de mogelijkheid weer zichzelf te leren zijn – en heel misschien ook weer lief te hebben.

Een nieuw begin
Zomer in het Duincafé draait om de alleenstaande moeder Laura. Sinds ze een aantal jaar geleden haar man verloor door een stom ongeluk heeft ze moeite om haar leven op de rit te krijgen. Dan valt haar ook op een ongewone vacature voor een baan in het Duincafé. Een bouwvallig café in Dorset, met heerlijk eten, een prachtig uitzicht en een bijzondere eigenaresse. Laura besluit, ondanks tegenstribbelen van de kinderen Nate en Lizzy, samen met de twee tieners en bejaarde hond Jimbo in de zomer voor zes weken naar het kustplaatsje te vertrekken. Hoewel er bij het hele gezin, en de zus en ouders van Laura, twijfels zijn over de zomerplannen, blijkt de verandering van omgeving precies te zijn wat de drie nodig hebben.
Zomerse sferen
Zomer in Engeland. Daar stel je je niet per se een heel warm en zonnig oord bij voor. Toch barst het in Zomer in het Duincafé van de zomerse vibes. Het is mooi weer er is strand en bovenal heeft iedereen een ontspannen houding. De beschrijvingen in het boek zijn door Debbie Johnson zo beeldend gedaan, dat je jezelf tijdens het lezen ook even op die heuvel in dat kustdorpje in Dorset waant en je de zee tijdens het lezen bijna kan ruiken. Nadeel daarvan is: je krijgt gegarandeerd ook honger tijdens het lezen, want ook het eten en drinken dat Laura klaarmaakt in het café zie je zo voor je.
Zoektocht naar een nieuw leven
Laura heeft het vanzelfsprekend moeilijk met het plotselinge verlies van haar man. Ze waren al sinds de kleuterklas onafscheidelijk en voor Laura is er nooit een andere man in haar leven geweest. Toch beseft ze dat ze, nu het al twee jaar gelden is dat David is gestorven, haar leven weer wat meer op de rit moet krijgen en bovenal weer moet gaan leven. Dat is beter voor de kinderen en voor haarzelf. Beetje bij beetje lijkt het hele gezin wat meer te kunnen ontspannen. De knorrige Lizzy blijkt ook te kunnen lachen, Nate bloeit op in het gezelschap van volwassen mannen en leeftijdsgenootjes waarmee hij kan voetballen en Laura heeft haar roeping in het café gevonden. Dat de plaatselijke dierenarts bijzonder aantrekkelijk blijkt te zijn heeft er natuurlijk niks mee te maken dat Laura zich steeds meer thuis begint te worden, of toch wel? Langzaam begint Laura toe te geven dat ze misschien voor het eerst iets voelt voor een man en dat is best een beetje spannend. Durft ze voor zichzelf te kiezen of vlucht ze toch weg?
Zomerse feelgood met een kleine traan
Al snel leef je helemaal mee met Laura, Lizzy, Nate, hond Jimbo, maar ook met alle bezoekers van het Duincafé. Je voelt met ze mee als plezier hebben, maar ook op de verdrietige momenten en richting het einde moet je dan misschien ook wel een traantje wegpinken. Al met al een perfect zomers boek voor in de zon op het strand of juist in de tuin/op het balkon in tijden dat zoveel mogelijk thuisblijven noodzakelijk is. Het is echter zeker niet allemaal even vrolijk, maar het grootste gedeelte zal je met een lach lezen. Ik ben nu nog benieuwder geworden naar Kerstmis in het Duincafé waarin de zus van Laura de hoofdrol speelt.