Recensie | Extreem luid en ongelooflijk dichtbij –

Dit boek stond al een hele tijd op mijn verlanglijstje. In januari kocht ik het boek eindelijk op het boekenfestijn in Rotterdam. Vorige week had ik eindelijk tijd om het boek te lezen. Nu is het tijd voor de recensie!

Algemene Informatie
Titel: Extreem luid & ongelooflijk dichtbij
Auteur: Jonathan Safran Foer
Uitgever: Anthos
Jaar: 2012
Aantal bladzijden: 346
Genre: Roman, Contemporary
Waardering: 3,5/5

Inhoud
De vader van de negenjarige Oskar is omgekomen bij de aanslagen op 11 september. Als hij een sleutel vind die van zijn vader is geweest, besluit hij op zoek te gaan naar het slot dat hier bij hoort. Door op zoek te gaan naar het slot probeert Oskar betekenis te geven aan zijn vaders dood.

Oordeel
Aan het begin van het boek moest ik heel erg wennen aan de schrijfstijl. De verschillende brieven van de opa en oma van Oskar maakte het soms dat lastig te begrijpen waar in het verhaal je je nog precies bevond. Vooral ook omdat de brieven de nodige spelfouten en overbodige komma’s (in het geval van Oskars opa) en een groot aantal overbodige spaties (in het geval van Oskars oma) bevatten. Als taalnazi vond ik dit nogal irritant lezen, maar het voegt ook wel echt wat toe aan het verhaal. Mensen maken tenslotte spelfouten in het dagelijks leven en als mijn oma gaat mailen, bevat dit ook de nodige extra spaties of ontbreken de spaties helemaal. Het draagt dus wel bij aan de herkenbaarheid van het verhaal. Ook de afbeeldingen die steeds tussendoor zijn ingevoegd, hebben echt wel een waarde voor het verhaal, maar omdat ik dit totaal niet gewend ben, was het wel wennen. Het verhaal zelf vond ik erg sterk. Het maakte voor mij heel goed duidelijk hoe het is voor een negenjarige jongen in zijn vader te verliezen. Ook vond ik de gedachten van Oskar vaak zo grappig dat ik bijna hardop moest lachen. Ik merkte wel dat ik me maar moeilijk kon identificeren met Oskar. Ik kan mezelf niet echt inleven in een negenjarige, omdat deze leeftijd toch al weer een aantal jaar achter me ligt. Het was echter wel ontzettend interessant om eens een verhaal uit het perspectief van zo’n jong personage te lezen, omdat je meer te weten komt over hoe kinderen tegen de huidige wereld aankijken.

Wat ik heel goed gedaan vond in dit boek is de parallel tussen het leven van Oskar en het leven van zijn grootouders toen zij jong waren. De grootouders van Oskar hebben in de Tweede Wereldoorlog het bombardement op Dresden meegemaakt, Oskars leven wordt voor een groot deel beïnvloed door de aanslagen op 11 september. Je zou dus kunnen zeggen dat zij allemaal beïnvloed worden in hun leven door oorlogsvoering.

Al met al vind ik dit boek zeker een aanrader. Je moet misschien wat doorzettingsvermogen hebben om door te lezen, want het boek is zeker niet makkelijk om in te komen. Ben je eenmaal over de helft, dan kan je niet meer stoppen met verder lezen.

Tot de volgende keer!

Bianca

Hebben jullie extreem luid en ongelooflijk dichtbij al gelezen?