Recensie |De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine – Ransom Riggs

De bijzonder kinderen van mevrouw Peregrine stond al best wel een tijdje op mijn to-read lijst. Op een of andere manier was het er nog steeds niet van gekomen om dit boek te lezen. Toen ik elke keer de trailer van de film voorbij zag komen op Facebook en ik deze niet durfde te bekijken, omdat ik bang was voor spoilers, besloot ik dat het toch maar eens tijd werd om het boek te lezen. Vorige week in de boekenweek zag ik De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine meteen in de kast staan bij Libris Venstra en besloot ik deze mee te nemen. Inmiddels heb ik het boek uit en vertel ik jullie wat ik er van vond.

Titel: De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine
Auteur: Ransom Riggs
Uigever: Clavis
Jaar: 2012
Aantal bladzijde: 383
Genre:Young adult
Waardering: 4,5/5

Inhoud

Een mysterieus eiland. Een verlaten weeshuis. Een vreemde verzameling bizarre foto’s. Als kind had Jacob een speciale band met zijn grootvader, die hem bizarre verhalen vertelde over zijn jeugd en die een collectie vreemde foto’s van bijzondere kinderen bezat. Na het tragische verlies van zijn grootvader reist de zestienjarige Jacob naar een afgelegen eiland in Wales, waar hij de ruïnes ontdekt van een verlaten tehuis voor kinderen. Wanneer Jacob de verlaten kamers van het tehuis verkent, blijkt dat de kinderen van het tehuis meer dan alleen bijzonder waren. Misschien waren ze wel gevaarlijk. Misschien was er een goede reden om hen geïsoleerd op het eiland te laten wonen. En misschien zijn ze nog steeds in leven…(Bol.com)

Oordeel
Het boek kwam naar mijn mening dat langzaam op gang, maar zodra Jacob op het eiland aankwam, volgde de gebeurtenissen elkaar snel op. De schrijfstijl van het boek is erg goed. Alles wordt zeer beeldend beschreven, waardoor ik een heel goed beeld kreeg van de omgeving en de personages. Deels kwam dit ook door het gebruik van de foto’s, die ik een hele goede aanvulling op het verhaal vind. De foto’s passen  goed in het verhaal en zijn totaal niet storend tijdens het lezen.

Door de schrijfstijl het ik totaal geen moeite om me in te leven in Jacob, terwijl ik dat meestal met mannelijke hoofdpersonages wel wat meer heb. Dit vond ik echt een groot pluspunt. Jacobs gevoelens en gedachte en ook de band met zijn grootvaderzijn zo goed beschreven dat ik er totaal geen moeite mee had om de gedachtegang van Jacob te volgen.

Dit alles zorgde er voor dat ik door het boek heen vloog. Ik heb geen moment gehad dat het verhaal te langdradig werd en de spanning werd er goed ingehouden. In elk hoofdstuk gebeurde er wel iets een het einde waardoor ik weet snel door wilde lezen. Ook het einde van het boek zorgde er voor dat ik snel het volgende boek ook wil lezen. Niet dat er echt sprake was van een cliffhanger, maar het was wel een duidelijk open einde. Het verhaal is zeker nog niet afgerond, maar dit is ook logisch als er nog twee vervolgen komen. Ik ben zeer benieuwd naar de rest en wil graag nog veel meer lezen over Jacob, de gaven van de bijzondere kinderen en vooral over de omgeving waarin zij zich bevinden, omdat ik de omgeving zo goed omschreven vond en ik me helemaal voor kon stellen hoe alles er uit ziet.. Als Ransom Riggs de schrijfstijl van dit boek volhoudt dan weet ik zeker dat ik van de volgende boeken heel erg zal genieten.

Tot de volgende keer!

Bianca

Wat vonden jullie van De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine?