Nadat ik de bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine uit had, kwam ik in een kleine leesdip. Ik wist niet zo goed welk boek ik wilde lezen en wilde eigenlijk het liefst het tweede deel lezen, maar die heb ik nog niet in mijn bezit. De beste optie om weer een beetje in het lezen te komen, was een boek dat lekker makkelijk weg leest en waarbij je niet zoveel na hoeft te denken. Ik kwam toen tot het besluit om De elite van Kiera Cass te gaan lezen. In de hoop dat ik weer een beetje uit mijn dip zou komen. Vandaag kun je lezen wat ik er van vond.
Algemene informatie
Titel: De elite
Auteur: Kiera Cass
Uitgever: van Goor
Jaar: 2015
Aantal bladzijde: 256
Genre: Young Adult
Serie: De selectie
Waardering: 3/5
Inhoud
De selectie begon met 35 meisjes. Nu is de groep geslonken tot de elite. De strijd om Maxons hart wordt steeds meedogenlozer. Hoe dichter America bij de kroon komt, hoe meer ze twijfelt over de liefde. Elk moment met Maxon is als een sprookje. Maar zodra ze haar eerste liefde Aspen ziet, wordt ze overspoeld met herinneringen en hun mooie plannen samen. Terwijl America wordt verscheurd tussen haar twee toekomsten, weet de rest van de elite precies wat ze wil. America’s kans om te kiezen dreigt door haar vingers te glippen. (bol.com)
Oordeel
Binnen een dag had ik dit boek uit en hoewel ik dit deel zeker beter vond dan het eerste, kan de serie mij nog steeds niet echt overtuigen. De schrijfstijl van het boek is zeker heel goed, anders had ik het boek niet zo snel uitgelezen. En ergens vind ik het verhaal ook wel goed, want anders had ik het al lang aan de kant gelegd. Toch zijn er best wel wat dingen in het boek die me irriteren.
Ik erger me bijvoorbeeld zo erg aan America. Ze is zo wispelturig en wisselt per pagina van gedachten.De ene pagina is ze helemaal gek van Maxon en een pagina later vind ze hem weer helemaal niks. Bovendien houdt ze zowel Maxon als Aspen heel erg aan het lijntje, terwijl het overduidelijk is dat beide jongens heel veel om haar geven. Vervolgend wordt ze wel boos als Maxon met de andere meisjes uit de selectie afspreekt. Blijkbaar mag hij niet met meerder meiden omgaan, terwijl dat onderdeel is van de selectie, maar mag zij wel naar een andere jongen rennen als eentje haar even niet bevalt.
Wat ik wel goed vond aan dit boek is dat er wel meer duidelijkheid komt over de achtergrond. Zowel van Maxon als van Illea. Eigenlijk vond ik de geschiedenis stukken het leukste om te lezen van het verhaal, want ik ben nog steeds van mening dat de hele samenleving met het kastensysteem echt heel goed uitgedacht is. Ook vond ik het fijn om wat meer over Maxon te weten te komen, omdat ik hierdoor beter begreep waarom hij bepaalde dingen doet. Hoewel ik bij sommige van zijn beslissingen alsnog een hekel aan hem krijg. Hoewel ik hem wel echt haatte bij sommige beslissingen. Toch is het wel duidelijk geworden dat er reden zijn voor zijn gedrag en dat hij eigenlijk wel gewoon een goede jongen is.
Het einde vond ik weer heel voorspelbaar en cliché, maar dat past eigenlijk ook wel gewoon bij deze serie. Ik vond het zeker geen slecht boek, maar ik mis wel een beetje diepgang. Het is gewoon een vermakelijk boek om te lezen en het leest lekker snel weg. De elite kan ik helaas niet meer dan drie sterren geven. Ik ben benieuwd of het derde deel, de One, mij wel gaat overtuigen.
Tot de volgende keer!
Bianca
Wat vonden jullie van de elite?
Eén gedachte over “Recensie | De elite (de selectie #2) – Kiera Cass”