Recensie | De sleutel, Het begin (Engelsfors #3.1) – Mats Strandberg & Sara B. Elfgren

Nadat ik vorige maand Vuur uitlas, wilde ik eigenlijk zo snel mogelijke verder lezen in de Engelsfors-serie. De eerste twee delen van deze serie heb ik namelijk met heel veel plezier gelezen. Afgelopen week las ik het eerste deel van het slot van deze trilogie. Het slotboek, dat in het Zweeds gewoon één boek is, is in het Nederlands namelijk in twee delen uitgegeven.

Titel: De sleutel – Het begin

Serie: Engelsfors #3.1

Auteur: Mats Strandberg & Sara B. Elfgren

Uitgeverij: A.W. Bruna

Aantal bladzijden: 432

Genre: Young Adult, Fantasy

Waardering: 4/5 sterren

Het is een maand na de tragedie op het Engelsfors Gymnasium. De Uitverkorenen hebben nog geen tijd gehad te herstellen als hun wereld opnieuw op zijn kop wordt gezet.
Vragen worden beantwoord, geheimen worden prijsgegeven, en loyaliteiten worden getest… De tijd dringt en uiteindelijk kunnen de Uitverkorenen slechts van één ding op aan: alles zal veranderen.

Dodelijke spanning in Engelsfors…

Ik las dit boek, ondanks het grote aantal bladzijden, echt weer in no-time uit. En hoewel ik vond dat je wel een beetje kan merken dat het eigenlijk maar een half boek is, vond ik het boek echt weer heerlijk om te lezen.

Het was fijn om weer terug te zijn in de wereld van Vanessa, Minoo, Anna-Karin, Linneà en Ida. Zoals ik over de eerdere delen ook al schreef, vind ik de personages echt heel erg goed uitgewerkt. Naarmate je in de serie vordert, kom je ook steeds meer te weten over het leven van de meiden en dit zorgt ervoor dat het heel fijn is om over ze te lezen en dat ze bijna als een soort vriendinnen aanvoelen.

“Jij denkt dat alles zo simpel is. Eerlijk of oneerlijk, goed of slecht. Maar het doel is het belangrijkste, niet hoe je daar komt.”

Wat ik echt een heel groot pluspunt vind aan deze hele serie eigenlijk is dat alles zo gedetailleerd wordt beschreven, al hoor ik van andere mensen ook dat ze dat juist niet fijn vinden. Het is duidelijk dat er heel goed over het plot is nagedacht als je alle kleine details zo bij elkaar ziet. Ook dat er veel details over het dagelijks leven van de Uitverkorenen vond ik fijn. Want dit alles zorgt er voor mij voor dat ik me veel beter in kan leven in het boek.

Ondanks dat dit boek eigenlijk maar de helft van het slot van de serie is, gebeurd er toch weer genoeg. Het boek zit eigenlijk vol met onverwachte gebeurtenissen en je valt van de ene verbazing in de andere. Maar daar tussendoor is er gelukkig ook nog ruimte voor het normale dagelijkse drama van tienermeisjes. Die afwisseling is echt perfect, want de hele achtergrond van de Uitverkorenen, de Apocalyps en sowieso de hele gemeenschap van de heksen zit best wel ingewikkeld in elkaar. Daar moet je goed je aandacht bij houden, anders mis je zo belangrijke details. En dan is het fijn als dat af en toe afgewisseld wordt met een hoofdstuk waar het belangrijkste probleem is of het meisje dat jij zo geweldig vind jou ook ziet zitten.

“Hoe kun je zo fucking gelukkig en tegelijkertijd zo fucking bang zijn?”

Ondanks dat het boek niet echt naar een climax toewerkt, omdat het natuurlijk nog niet het echte slot is, zat ik de laatste paar hoofdstukken toch weer op het puntje van mijn stoel (of eigenlijk van de stoel in de trein), want ineens gebeurde er toch nog heel veel. Enorm balen was het dan ook dat ik zo’n drie hoofdstukken voor het einde moest stoppen met lezen, omdat ik echt moest gaan werken.

“‘Hier is iets raars aan de hand.”Dat kan zo de slogan van Engelsfors worden.'”

Ik heb echt weer van dit boek genoten en wil het slotdeel echt zo snel mogelijk gaan lezen, maar helaas zal ik het boek dan wel eerst moeten gaan kopen, want ik heb De sleutel, de finale nog niet. Heel dom natuurlijk, want ik had kunnen weten dat ik na dit boek eigenlijk gewoon gelijk verder wilde lezen. Aan de andere kant. Ik weet niet of ik wel wil dat deze serie afgelopen is en ik weet ook niet of ik wel wil weten wat er in het slotboek gaat gebeuren. Want ik heb zo’n gevoel dat dit verhaal niet voor iedereen goed gaat aflopen, als je je bedenkt hoeveel doden er in de eerste drie boeken al zijn gevallen.

“Als jij nu moest kiezen tussen het opofferen van een mens of de hele wereld…”