Ik begon al eens eerder met het lezen van Onvoorwaardelijk maar om een of andere reden kwam ik toen niet door de eerste 50 bladzijden heen en besloot ik het boek aan de kant te leggen. Toch kon ik het boek niet helemaal loslaten. Ik las namelijk wel steeds hele goede recensies over boeken van Colleen Hoover en dan vooral over Onvoorwaardelijk. Laatst besloot ik het boek dus nog een kans te geven. En wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb. In één woord: WAUW!
Titel: Onvoorwaardelijk
Auteur: Colleen Hoover
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Aantal bladzijden: 304
Genre: New Adult, Romantiek
Waardering: 4,5/5
Als Tate haar nieuwe buurman Miles ontmoet weet ze zeker dat het geen liefde op het eerste gezicht is. Zelfs ‘vrienden’ is een groot woord. Het enige wat ze gemeen hebben, is een ongekende wederzijdse aantrekkingskracht. Miles wil geen liefde, Tate heeft geen tijd voor liefde, dus blijft over: seks. Miles heeft wel twee voorwaarden waar Tate zich aan moet houden: geen vragen over het verleden en geen verwachtingen voor de toekomst. Kan Tate dit volhouden? En wat houdt Miles voor haar verborgen?
Eigenlijk lees ik bijna nooit New Adult. Waarom weet ik eigenlijk niet, want ik vind het juist wel heel fijn dat de hoofdpersonen in deze boeken van dezelfde leeftijd zijn als ik, maar om een of andere reden pak ik de boeken toch niet zo snel op. Ook omdat de achterflap tekst van bijvoorbeeld dit boek me nou niet meteen enorm aanspreekt. Maar ik ben blij dat ik Onvoorwaardelijk wel nog een tweede kans heb gegeven, want ik vond dit boek echt geweldig.
De reden dat ik eerst niet echt door het boek heen kwam, is denk ik omdat ik het begin echt enorm cliché vond en daardoor dacht ik dat het verhaal ook wel ontzettend voorspelbaar zou zijn. Toch loopt het verhaal net ietsjes anders dan ik verwacht had en ik moet zeggen dat het einde, zoals iedereen al zei, echt heel erg hartverscheurend.
“Ugly love becomes you. Consumes you. Makes you hate it all. Makes you realize that all the beautiful parts aren’t even worth it. Without the beautiful, you’ll never risk feeling the ugly. So you give it all up. You give it all up. You never want love again, no matter what kind it is, because no type of love will ever be worth living through the ugly love again.”
De afwisseling tussen de hoofdstukken in het verleden vanuit het perspectief van Tate en het verhaal in het verleden vanuit het perspectief van Miles vond ik erg fijn. Al moest ik in de hoofdstukken van Miles wel heel erg wennen aan de schrijfstijl in het begin. De tekst is gecentreerd op de pagina uitgelijnd en woorden zijn soms opeens dikgedrukt of in capslock weergegeven. Dit is erg omschakelen maar geeft wel een hele eigen unieke uitstraling aan het boek.
“He’s everywhere. Everything is Miles. That’s how it is when a person develops an attraction toward someone. He’s nowhere, then suddenly he’s everywhere, whether you want him to be or not.”
Hoewel Miles tegen Tate zich af en toe echt als een klootzak gedraagt, kon ik gewoon geen hekel aan hem hebben. Eigenlijk had ik best wel medelijden met hem. Want al weet je voor het grootste deel van het boek niet wat er precies in Miles zijn verleden is gebeurd, je weet wel dat het iets verschrikkelijks is. In de hoofdstukken die verteld worden vanuit Miles leer je ook een hele andere kant van Miles kennen: een ontzettend lieve en vrolijke jongen waar je zo verliefd op zou worden. En daardoor blijf je je maar afvragen wat er gebeurd is dat hem zo erg veranderd heeft.
Tate was echt een heel fijn personage om over te lezen. Ik kon mezelf echt heel goed in haar verplaatsen. Eigenlijk heb je als lezer echt hetzelfde dilemma als Tate: je weet dat ze waarschijnlijk het contact met Miles beter kan verbreken, maar toch wil je niet dat ze dat doet, je wil dat ze hem voor altijd veranderd en ze samen heel gelukkig worden.
“I’m terrified to lose him for good, so I sell myself short and take what I can from him, even though I know I deserve better.”
En dan het einde. Dan wordt het ineens zo duidelijk waarom Miles zo veel moeite heeft met liefde en het is ineens ook zo begrijpelijk waarom hij zich zo afstandelijk gedraagt, want wat er in Miles zijn verleden gebeurd is, is zo ontzettend pijnlijk. En hoewel ik aan het begin dacht te weten wat het was, zat ik er helemaal naast.
Na het lezen van dit boek ben ik echt heel erg benieuwd naar de andere boeken van Colleen Hoover. Sowieso wil ik echt meer New Adult boeken gaan lezen, want hoewel ik gek ben op Young Adult, is het ook wel heel fijn om boeken te lezen waarin de personages in dezelfde levensfase zitten als ik. Wat dit boek betreft: de schrijfstijl las als een trein, de personages waren heel erg fijn en ondanks het heftige einde was het boek heel erg luchtig. De afwisseling van heden en verleden, romantiek en seks, en af en toe nog wat humor is dit boek echt heerlijk om te lezen.
“When life gives you lemons, make sure you know whose eyes you need to squeeze them in.”
Eén gedachte over “Recensie | Onvoorwaardelijk – Colleen Hoover”