Een van mijn favoriete thrillerschrijvers is Lars Kepler. Vooral de boeken over Joona Linna lees ik echt heel erg graag. Waar ik bij andere thrillers tegenwoordig de afloop al halverwege zie aankomen, is dat bij deze boeken helemaal niet het geval. Ze zijn heel onvoorspelbaar en daar hou ik van. Ik werd dan ook erg blij toen ik hoorde dat in februari het zesde deel van de Joona Linna-serie verscheen.
Titel: Jager
Serie: Joona Linna #6
Auteur: Lars Kepler
Uitgeverij: Cargo
Aantal bladzijden: 507
Genre: Thriller
Waardering: 4/5 sterren
Begin maar vast met rennen
Joona Linna is terug!
Na twee jaar te hebben doorgebracht in een van de best beveiligde gevangenissen van Zweden, wordt Joona Linna benaderd voor een geheime opdracht. Saga Bauer heeft hem nodig voor een onderzoek waarin de politie volledig vastloopt. Een mysterieuze moordenaar lijkt willekeurig slachtoffers te maken; het enige wat hen verbindt is het kinderliedje dat ze horen voor de moordenaar toeslaat.
Ondertussen verheugt celebrity-chef Rex Müller zich erop dat zijn zoon voor het eerst bij hem zal komen logeren. Zijn plezier wordt echter overschaduwd doordat Rex plotseling zelf verdachte wordt in het moordonderzoek. Maar dan ontvangt hij een telefoontje waarbij het kinderliedje ook voor hem wordt afgespeeld.
Over het plot kan ik eigenlijk niet zoveel vertellen zonder spoilers te geven. Wel kan ik zeggen dat het verhaal echt heel goed is uitgewerkt tot in de kleinste details. Regelmatig eindigen hoofdstukken met een cliffhanger, waardoor je wel door wilt blijven lezen. Het boek heeft 500 pagina’s maar daar merk je niks van, want je vliegt werkelijk door het boek heen.
Het boek bevat een groot aantal personages. Sommige kennen we al uit eerdere delen, maar andere worden ook pas in dit boek geïntroduceerd. Wat ik echt goed vind aan het boek is dat al deze personages heel goed zijn uitgewerkt. Het enige wat ik wel soms irritant vond, is dat er regelmatig van perspectief gewisseld wordt. Voordeel hiervan is dat je het verhaal vanuit meerdere personages mee krijgt en je soms als lezer ook al dingen weet die het personage waarmee je mee leest nog niet weet. Dit zorgt voor meer spanning in het boek en het zorgt ervoor dat je nog meer gaat meeleven met de personages. Maar ik heb altijd nogal moeite met boeken waarbij het perspectief zo vaak wisselt, gewoon omdat ik dan soms aan het begin van een nieuw hoofdstuk kwijt ben, over wie je nou aan het lezen bent.
“Ten little rabbits, all dressed in white
Tried to go to heaven on the end of a kite.
Kite string gets broken, down they all fell
Instead of going to heaven, they went to…”
Zoals ik al zei, vind ik de thrillers van Lars Kepler zo goed, omdat ik ze echt totaal onvoorspelbaar vind. Ook bij dit boek was dit het geval. De uiteindelijke ontknoping zag ik echt totaal niet aankomen en dat is wat een thriller voor mij echt goed maakt.
Waar Lars Kepler helaas heel goed in is: het boek eindigen met een cliffhanger. Ook bij dit boek is dat weer het geval. En dat is echt zo irritant, want aangezien dit boek pas een maand geleden is verschenen en het dus wel nog even gaat duren voor er weer een vervolg gaat verschijnen.
3 reacties op “Recensie: Jager (Joona Linna #6) – Lars Kepler”