Recensie: Scarlet (The Lunar Chronicles #2) – Marissa Meyer 

Wat hou ik toch van deze serie. Best wel onbegrijpelijk eigenlijk dat toen de eerste twee delen in deze serie eerder al vertaald werden in het Nederlands ik ze nooit gelezen heb, omdat ik dacht dat het verhaal me niet zou aanspreken. Toen bekend werd dat Blossom Books de hele serie zou gaan vertalen en iedereen daar zo enthousiast over was, besloot ik de serie toch een kans te geven. Cinder heb ik echt verslonden eerder dit jaar en ook van Scarlet heb ik weer genoten.

Titel: Scarlet

Serie: The Lunar Chronicles #2

Auteur: Marissa Meyer

Uitgeverij: Blossom Books

Aantal bladzijden: 422

Genre: Young Adult, Fantasy, Science Fiction

Waardering: 4,5/5

In het razendspannende tweede deel van The Lunar Chronicles lees je hoe het verder gaat met Cinder, en maak je kennis met nieuwe personages…

Cinder wordt gevangen gehouden in het Keizerlijk Paleis en zal alles op alles moeten zetten om te ontsnappen. Als dat haar lukt, is ze echter nog steeds de meest gezochte voortvluchtige op Aarde.
Ondertussen is aan de andere kant van de wereld Scarlet Benoit op zoek naar haar verdwenen grootmoeder. Scarlet ontdekt dat haar oma veel geheimen had, en dat die levensgevaarlijk zijn. Straatvechter Wolf lijkt de enige te zijn die Scarlet kan helpen, ook al zegt haar instinct dat ze hem niet kan vertrouwen.

Als verschillende gebeurtenissen Scarlet en Wolf en Cinder uiteindelijk bij elkaar brengen, blijkt dat ze elkaar veel harder nodig hebben dan ze ooit konden vermoeden. Samen proberen ze uit handen van de meedogenloze Levana te blijven, die tot alles bereid is om de knappe keizer Kai haar man, koning en gevangene te maken.

DSCN2278

Voordat ik aan Scarlet begon, was ik bang dat Cinder nog maar een hele kleine rol zou spelen, terwijl ik wel heel graag wilde weten hoe het verhaal van Cinder verder zou gaan. Gelukkig speelt ook Cinder in dit boek een hele grote rol en worden er verschillende hoofdstukken vanuit haar perspectief geschreven.  Naast de oude personages maken we in dit boek ook kennis met nieuwe personages, waaronder Scarlet en Wolf.

“Ze wist niet dat de wolf een kwaadaardig dier was, en was niet bang voor hem.”

Waar Cinder gebaseerd is op Assepoester is Scarlet dat op Roodkapje. Net als in Cinder vond ik het heel fijn dat je veel elementen van de oorspronkelijke sprookjes terugvindt in het boek, maar dat de karakters wel een heel eigen verhaal krijgen. Dit zorgt voor een origineel verhaal met toch aardig wat herkenning door elementen die verwijzen naar sprookjes die je vroeger altijd las.

“‘Ik wist dat ze me zouden doden als ze erachter kwamen, maar…’ Hij zocht naar de juiste woorden en blies een korte ademtocht uit. ‘Ik denk dat ik besefte dat ik liever stierf omdat ik hen had verraden dan bleef leven omdat ik jou had verraden.'”

De personages in dit boek vond ik ook weer erg leuk. In Scarlet kon ik me echt heel goed inleven en dat maakt het altijd veel makkelijker om in het verhaal te blijven. Wolf vond ik een heel interessant personage en net als Scarlet wist ik niet zo goed wat ik van hem moest vinden. Het ene moment was hij echt geweldig en het volgende moment had ik net als Scarlet de behoefte om hem neer te schieten. Daarnaast maken we in dit boek ook nog kennis met Thorne en hij is echt de meest irritante persoon ever, maar wel op zo’n manier dat je er eigenlijk wel om moet lachen.

“‘We hebben weer zo’n momentje, hè?’ ‘Als je met “een momentje” bedoelt dat ik voor het eerst sinds ik je heb ontmoet zowaar niet de neiging voel je nek om te draaien, dan ja.'”

Er zaten weer lekker veel plottwists in het verhaal, waardoor je wel verder wil blijven lezen. En ook het feit dat je merkt dat het verhaal van Cinder en Scarlet steeds meer naar elkaar toe begint te buigen, maakt je enorm nieuwsgierig naar hoe ze dan uiteindelijk bij elkaar terecht zullen komen. Aan het eind zijn veel vragen die achterbleven na het lezen van Cinder worden in dit boek antwoorden gegeven. Toch blijven er ook nog veel zaken onbeantwoord en komen er tientallen nieuwe vragen bij. Dit alles zorgt ervoor dat ik Cress ook echt zo snel mogelijk wil gaan lezen. Dus zodra ik geld genoeg heb, ren ik naar de boekwinkel om Cress aan te schaffen. Want alle sterren, ik moet echt weten hoe het verhaal van Scarlet en Cinder verdergaat.

“‘Je ziet er zo bang uit, alsof ik elk moment in rook kan opgaan. We zitten opgesloten in een ruimteschip, Wolf. Ik ga nergens heen.'”

4 reacties op “Recensie: Scarlet (The Lunar Chronicles #2) – Marissa Meyer 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.