Recensie|Elke dag maandag – Jessica Brody

Elke dag maandag is zo’n boek waar veel mensen heel enthousiast over zijn. Dat is altijd een beetje gevaarlijk, want je verwachtingen voor een boek worden dan hoog zonder dat je eigenlijk iets van het boek weet. Daarom had ik eerst ook niet zo’n zin om het boek te gaan lezen, ook omdat het mij niet helemaal mijn ding leek. Toch pakte ik het boek laatst op en vandaag lezen jullie wat ik er van vond.

Titel: Elke dag maandag

Auteur: Jessica Brody

Uitgeverij: Blossom Books

Aantal bladzijden:

Genre: Young Adult, Contemporary

Waardering: 3/5 sterren

Ellison Sparks heeft de ergste maandag ooit. Ze krijgt een verkeersboete, staat vreselijk op de schoolfoto, verpest haar softbal-try outs en haar speech voor de klassenvertegenwoordigersverkiezing en tot overmaat van ramp maakt haar rockster-vriendje Tristan het uit. Om niks!

Ellie is ervan overtuigd dat als ze deze maandag over zou kunnen doen, alles goed zal komen. Dus als ze de volgende ochtend wakker wordt en ontdekt dat het wéér maandag is, weet ze precies wat haar te doen staat: voorkomen dat Tristan het uitmaakt. Maar hoe vaak ze de maandag ook over mag doen, het lijkt erop dat het steeds hetzelfde eindigt… Lukt het Ellie om er een goede dag van te maken? Of blijft het voor altijd maandag?

Eerlijk is eerlijk ook na het lezen van Elke dag maandag ben ik er nog niet heel enthousiast over. Ik snap wel dat veel mensen het boek goed vonden, maar het was gewoon niet echt mijn ding. Het verhaal las wel snel en het is ook zeker niet zo dat ik het met tegenzin heb zitten lezen, want over het algemeen vond ik het best een aardig verhaal en er zat ook veel humor in waardoor ik meerdere keren moest lachen tijdens het lezen.

Het waren meer de kleine dingen waar ik me aan ergerde. Ik vond de maandagen allemaal iets te veel op elkaar lijken. Ja natuurlijk waren er verschillen en er was zelfs één maandag die helemaal in niks op de rest van de maandagen leek, maar de grote lijnen waren elke keer weer hetzelfde en op een gegeven moment vond ik het gewoon een beetje saai worden.

“Ik opende mijn ogen en voor de tweede keer die avond botsen onze blikken op elkaar. Een botsing waarvan ik zeker wist dat ik ‘m niet zou overleven. Zelfs niet met vier autogordels en alle airbags ter wereld.”

Ik ergerde me ook heel erg aan Ellie. Ik kon mezelf gewoon echt niet in haar inleven. Bovendien vond ik haar iets te obsessief bezig met ervoor te zorgen dat Tristan het niet weer uit zou maken. Ze hangt gewoon iets te veel aan haar vriendje en doet alles, maar dan ook echt alles, om ervoor te zorgen dat hij het naar zijn zin heeft.

Tenslotte vond ik het uiteindelijke einde wel wat voorspelbaar. Ik zag het in ieder geval al best wel vroeg in het boek aankomen hoe het verhaal zou eindigen.

“‘Nee, echt niet,’ stem ik in, mijn knarsende tanden verbergend achter een glimlach. Ondertussen denk ik na over hoeveel rek er zit in een ander gebod: U zult niet doden.”

Elke dag maandag is een boek dat best wel prima is om tussendoor te lezen. Er is opzich niks mis met het verhaal, het boek leest lekker snel en er zit veel humor in. Maar voor mij was het toch niet het geweldige boek waar zoveel mensen het over hebben. Ik ergerde me gewoon te snel al te erg aan Ellie en dan kan ik dat ook niet meer uit mijn hoofd zetten tijdens het lezen. Bovendien vond ik het op een gegeven moment wat te langdradig worden waardoor er voor mij wel een einde aan het verhaal mocht komen. Niks mis mee natuurlijk, want iedereen heeft een andere smaak gelukkig. Al had ik wel liever een wat positievere recensie geschreven, want dat is toch altijd veel leuker.

“Het is zo dat we nooit één enkel ding zijn. We hebben allemaal een heleboel titels en namen, maar veel te vaak zitten we gevangen in één hokje. De Lieveling van de Leraar, de Brave Borst, de Cheerleader, de Atleet, de Prinses, de Psychisch Gestoorde, de Crimineel… de Vriendin van de Rockster. Of we die definitie nou zelf hebben bedacht of dat anderen dat voor ons gedaan hebben, soms wordt dat onze enige identiteit.”