De boeken van M.J. Arlidge zie ik echt ontzettend vaak voorbij komen. Elke keer als ik op Instagram een foto van één van de boeken langs zie komen of weer een recensie zie verschijnen bij één van mijn medebloggers wordt mijn nieuwsgierigheid naar de reeks over rechercheur Helen Grace opnieuw gewekt. De achterflap van elk boek belooft namelijk veel goeds en bovendien lijkt nagenoeg iedereen heel enthousiast te zijn over deze boeken. Toen ik het eerste deel, Iene Miene Mutte, laatst voor €7,50 zag liggen, besloot ik het boek maar eens mee te nemen en te bekijken of mijn verwachtingen waargemaakt zouden worden.
Titel: Iene Mine Mutte
Serie: Helen Grace #1
Auteur: M.j. Arlidge
Uitgeverij: Boekerij
Genre: Thriller
Waardering: 4.5/5 sterren
Het meisje was amper nog in leven toen ze het bos uit kwam lopen. Het verhaal van haar ontvoering was donkerder dan de meest verschrikkelijke nachtmerrie. Maar alles wat ze zei was waar. Elk gruwelijk detail. Een aantal dagen later wordt een tweede in shock verkerend slachtoffer gevonden en ontstaat er een patroon. In tweetallen worden mensen ontvoerd, vastgehouden en uitgehongerd. Vervolgens krijgen ze een duivels dilemma voorgelegd: doden of gedood worden. Inspecteur Helen Grace en haar team weten dat ze jacht maken op een ingenieuze psychopaat die zijn slachtoffers gebroken en vol schuldgevoel achterlaat. Niet alleen dienen ze als zijn visitekaartje, ze zijn ook de moordenaars. De slachtoffers lijken lukraak gekozen, de plaats van het misdrijf zorgvuldig uitgekiend. Iets moet alle slachtoffers met elkaar verbinden…
Korte hoofdstukken
Iene Miene Mutte is een boek dat echt als een trein leest. De hoofdstukken zijn allemaal heel kort en eindigen vaak op zo’n manier dat je wel door wilt blijven lezen. Doordat de hoofdstukken zo kort zijn, had ik steeds zoiets van één hoofdstuk kan nog wel en dat elke keer opnieuw waardoor ik uiteindelijk vaak nog een uur langer aan het lezen was. Dit komt ook omdat ik vanaf moment één wilde weten wie er achter de ontvoeringen zit en vooral het waarom erachter.
“Een gemiddeld leven kent talloze momenten waarop je moet beslissen of je je blootgeeft of diep wegkruipt. In de liefde, op het werk, bij je familie, met vrienden; er zijn momenten waarop je moet beslissen of je bereid bent je ware zelf te onthullen.”
Elke keer als het verhaal een bepaalde kant op lijkt te gaan, weet Arlidge weer voor een compleet andere wending te zorgen waardoor al de ideeën die je als lezer misschien al gevormd hebt over een mogelijke dader zo weer de prullenbak in kunnen. Het verhaal blijkt namelijk steeds toch weer anders in elkaar te zitten dan je dacht.
Wisselende perspectieven
Het boek Iene Miene Mutte is geschreven vanuit verschillende perspectieven. In sommige hoofdstukken kijk je mee in het hoofd van rechercheur Helen Grace, maar het volgende gaat net zo makkelijk vanuit het perspectief van één van de ontvoerden of zelfs vanuit de dader. Het voordeel van deze manier van vertellen is dat je als lezer de kans hebt om veel verschillende personages beter te leren kennen en zo ook beter te kunnen meeleven met het verhaal en de personage. Iets minder vind ik wel dat het perspectief soms ook binnen een hoofdstuk ineens wisselt. Dit leverde voor mij af en toe verwarring op over over welk personage het op dat moment nou precies ging.
Conclusie
Iene Miene Mutte is een ontzettende goede thriller. Misschien wel één van de best die ik ooit heb gelezen. Het verhaal zit goed in elkaar tot in de kleinste details en Arlidge weet je steeds op het verkeerde been te zetten, waardoor ik tot het einde geen idee had over het wie, wat en waarom van deze interessante en gruwelijke zaak. De wisselende perspectieven bieden je als lezer inzicht in de gedachtegang van veel verschillende personages, al was het soms wel wat verwarrend omdat het perspectief wel heel vaak wisselt. Al met al een lekker spannende thriller die wat mij betreft echt een aanrader is om te lezen. Ik ben heel erg benieuwd naar de andere boeken van M.J. Arlidge.
3 reacties op “Recensie | Iene Miene Mutte (Helen Grace #1) – M.J. Arlidge”