De tweelingzussen Stella en Desiree Vignes groeien op in het dorp Mallard, Louisiana. Een dropje dat niemand kent en op geen kaart is terug te vinden. Zo wordt het jaren later door de zussen nog steeds aangeduid. Het is een kleine, zwarte gemeenschap waar de norm geldt om een zo licht mogelijke huid te hebben. Op een dag besluiten de tweelingzusjes de kleine gemeenschap waar iedereen elkaar kent te ontvluchten en als zestienjarige belanden ze in New Orleans. De wegen van de, tot dan toe onafscheidelijke, zussen scheiden zich in deze stad. Jaren later keert Desiree terug naar Mallard. Samen met haar zwarte dochter Jude, die qua huidskleur bepaald niet aan de normen van het dorp voldoet. Stella aan de andere kant besluit om als witte vrouw door het leven te gaan. Het lukt haar goed haar verleden verborgen te houden voor haar man en dochter. Dan komen Jude en Kennedy, de dochter van Stella, elkaar per toeval tegen. De geheimen driegen uit te komen. Zullen de zussen na al die jaren toch weer toenadering tot elkaar vinden?
De vervlogen helft is een roman met een goed thema. Rassendiscriminatie en opzoek gaan naar je eigen identiteit staan in het boek centraal. Bijzonder om te lezen hoe het leven van twee identieke tweelingzussen door verschillende keuzes zo anders kan verlopen. Door zowel mee te lezen met Stella en Desiree als met hun dochters krijg je als lezer een goed beeld van het leven dat beide zussen hebben geleden nadat ze elkaar in new Orleans uit het oog zijn verloren. Hoewel hun levens heel anders zijn, zijn er zeker ook overeenkomsten. Zo praten de zussen bijvoorbeeld niet graag over elkaar, maar merk je wel dat ze beiden toch hun andere helft missen gedurende hun leven.
“Soms was het alsof je als tweelinghelft met een andere versie van jezelf leefde.”
Hoewel het verhaal opzich heel interessant was, had ik toch wat moeite om door het boek heen te komen. Het verhaal maakt veel sprongen in de tijd en ook wordt er vaak van perspectief gewisseld tussen de verschillende personages. Dit maakte dat ik soms wat moeite had om het verhaal te volgen en dat ik soms ook even terug moest bladeren om helder te krijgen uit wiens perspectief ik nou eigenlijk aan het lezen was.
Al met al is De vervlogen helft een goede roman die belangrijke thema’s aansnijdt. Ik moest wat moeite doen om in het verhaal te komen, maar op een gegeven moment wilde ik juist alleen maar doorlezen om te weten te komen of de zussen elkaar ooit nog zouden spreken. Het einde voelde wel wat afgeraffeld, maar verder was het een mooie afsluiting van het boek.
Titel: De vervlogen helft
Auteur: Brit Bennet
Genre: Roman
Uitgeverij: Hollands diep
Flaptekst:
De tweelingzussen Desiree en Stella Vignes zijn elkaars spiegelbeeld. Op zestienjarige leeftijd lopen ze samen weg van de kleine, zuidelijke zwarte gemeenschap waarin ze zijn opgegroeid, maar al snel scheiden hun wegen. Eenmaal volwassen lijkt hun spiegelbeeld te zijn vervlogen. Niet alleen de invullig van hun dagelijkse leven verschilt, alles is anders: hun families, hun gemeenschap, hun identiteit.
Jaren larer leeft een van de zussen met haar zwarte dochter in hetzelfde zuidelijke stadje dat ze ooit probeerde te ontvluchten. De ander gaat door het leven als witte vrouw en vertelt haar witte echtgenoot niets over haar verleden. Maar gescheiden door vele kilometers en evenzoveel leugens blijft het lot van de tweeling vervlochten. Wat zal er met de volgende generatie gebeuren, wanneer de paden van hun eigen dochters zich kruisen?
Eén gedachte over “Recensie | De vervlogen helft – Brit Bennet”