Favoriete boeken januari t/m maart 2019

Vorig jaar gaf ik elke drie maanden een overzichtje van mijn vijf favoriete boeken die ik in de maanden gelezen had. Dit beviel mij wel en daarom ga ik daar dit jaar mee door. Inmiddels zijn de eerste drie maanden alweer voorbij (vraag me niet hoe, voor mijn gevoel is het nog maar begin februari of zo) en dus is het tijd voor het eerste overzicht.

In totaal las ik 21 boeken in de eerste drie maanden. Dat zijn dus zeven boeken per maand en eerlijk gezegd heb ik geen idee hoe ik dat voor elkaar gekregen heb. Al las ik wel heel veel goede en leuke boeken waardoor ik ’s avonds veel liever verder las in mijn boek dan dat ik een aflevering op Netflix aanzette. En zoals zo vaak als ik veel lees, kijk ik weinig Netflix en vice versa. Met zoveel leuke boeken is een keuzen maken natuurlijk ook lastig, maar het is me gelukt.

The Hate U Give – Angie Thomas

Mijn absolute favoriet tot nu toe is The Hate U Give van Angie Thomas. Een boek over een goed en belangrijk onderwerp dat ook nog eens heel fijn geschreven is.

Dit boek gaat over de zestienjarige Starr Carter, die in een arme zwarte buurt woont, maar naar een dure school gaat waar voornamelijk blanke kinderen op zitten. Het boek begint op een feestje waar Starr zich niet zo op haar gemak voelt en waar ze liever niet naar toe wilde. Ze voelt zich meteen iets beter als ze na lange tijd haar goede vriend Khalil weer ziet. Maar dan wordt er plotseling geschoten en Starr en Khalil proberen zo snel mogelijk weg te komen. In de auto onderweg naar huis worden ze aangehouden door een agent. Er wordt gevraagd of Khalil uit wil stappen en zijn papieren wil laten zien. Aangezien er geen duidelijke reden is waarom ze zijn aangehouden, stelt Khalil vragen, maar dat wordt door de agent niet getolereerd. Tot overmaat van ramp wordt Khalil plotseling voor de ogen van Starr neergeschoten.

The Hate U Give is echt een absolute aanrader die wat mij betreft echt een plekje verdient op literatuurlijsten op de middelbare scholen. Alle jongeren zouden dit boek wat mij betreft moeten lezen, maar ook als je de YA leeftijd allang gepasseerd bent, kan ik alleen maar aanraden om dit boek te gaan lezen. Er zitten zoveel belangrijke onderwerpen in en het boek laat je echt nadenken over racisme en Black Lives Matter. Of je nou jong, oud, wit of zwart bent, ik denk dat iedereen een goede boodschap uit dit boek kan halen

Recensie | The Hate U Give – Angie Thomas

De duik – Catherine Steadman

Het tweede boek in mijn lijst is een thriller. Voor het eerst in lange tijd las ik weer eens een thriller die ik echt verrassend en niet te voorspelbaar vond. Hoewel je als lezer de afloop meteen aan het begin al weet, blijft het spannend om te lezen hoe die afloop tot stand komt.

De duik gaat over documentairemaker Erin die met haar kersverse man Mark op huwelijksreis naar Bora Bora gaat. De eerste dagen zijn ze vooral aan het genieten, maar tijdens een duiktocht stuiten ze op iets in het water dat ze misschien beter niet hadden kunnen ontdekken. Ze staan voor een lastig keuze: hun vondst geheim houden of naar de politie stappen. De keuze die ze maken heeft gevaarlijke gevolgen en resulteren er dus uiteindelijk in dat Erin een graf staat te graven in een bos.

Catherine Steadman wist mijn aandacht het gehele boek vast te houden. Zo goed zelfs dat ik het boek op een gegeven moment echt niet meer weg kon leggen. Ik wilde gewoon weten hoe de afloop, dat Erin een lijk staat te begraven in een bos, tot stand was gekomen. Hoewel je al vanaf hoofdstuk 1 weet dat ze dat uiteindelijk aan het doen is, wist ik echt tot het eind niet wat er allemaal achter zat. Het enige nadeel van het boek is dat er nog wel wat onbeantwoorde vragen achterblijven die wat mij betreft nog wel beantwoord hadden mogen worden.

Recensie | De duik – Catherine Steadman

Zondagskind – Judith Visser

Zondagskind neemt je mee in de belevingswereld van Jasmijn Vink. Een meisje met het syndroom van Asperger, maar aangezien er in de jaren 80 en 90 waarin Jasmijn opgroeit maar weinig bekent is over autisme krijgt zij deze diagnose pas op latere leeftijd. Jasmijn groeit dus op met het idee dat ze anders is dan andere, maar heeft geen idee wat er dan precies mis met haar is. Het boek is gebaseerd op het verhaal van Judith Visser zelf. Ook zij kreeg pas op latere leeftijd de diagnose asperger en in dit boek beschrijft ze door middel van Jasmijn de moeilijkheden en problemen waar zij tijdens het opgroeien mee te kampen had. In het boek volg je Jasmijn vanaf een jaar of vier totdat ze ergens in de twintig is, je krijgt dus haar hele jeugd mee. Jasmijn heeft moeite met sociale interactie en wanneer ze klein is praat ze zelfs helemaal niet. Alleen tegen haar ouders, broer, opa & oma en haar hond Senta, haar enige vriend. Van drukke omgevingen krijgt ze migraineaanvallen en alles wat er gezegd wordt neemt ze letterlijk. Dit alles levert soms ingewikkelde situaties op zeker vanaf het moment dat Jasmijn naar school gaat.

Zondagskind leest echt als een trein. Het leven van Jasmijn is heel beeldend geschreven en de hoofdstukken zijn kort waardoor je maar door wil blijven lezen. Ik denk dat Judith Visser met dit verhaal een boek heeft neergezet dat een prima beeld schetst van hoe het leven met asperger kan zijn voor iemand. Zoals Judith zelf al aan het begin van het boek schrijft zullen de situaties echt niet voor iedereen met asperger hetzelfde zijn als voor Jasmijn, maar het is echt het verhaal over hoe zij het opgroeien heeft ervaren en waar ze zelf tegenaan liep. Eigenlijk dus een heel autobiografisch verhaal en dat merk je ook aan de manie waarop het is geschreven, alsof je er al lezer echt bij bent. Zondagskind is echt een boek dat ik iedereen kan aanraden om te lezen. Maar in het bijzonder mensen die in het dagelijks leven, bijvoorbeeld in hun werk, te maken hebben met kinderen met het syndroom van Asperger.

Recensie | Zondagskind – Judith Visser

Mijn verhaal – Michelle Obama

Het eerste boek dat ik dit jaar las was Mijn verhaal van Michelle Obama. Ik was echt enorm benieuwd naar wat deze inspirerende vrouw allemaal te vertellen had en haar autobiografie was absoluut geen tegenvaller.

In Mijn verhaal vertelt Michelle Obama haar verhaal. Niet alleen over haar tijd als First Lady in het Witte Huis, maar vooral ook over haar leven tot dan toe. Hoe ze samen met haar ouders en broer Craig opgroeide in een klein appartement in de South Side of Chicago. Dat ze altijd haar best deed om zover mogelijk te komen in het leven, hoewel ze het idee had dat ze daar door haar afkomst altijd harder voor moest werken. Verder vertelt ze over de begintijd van haar relatie met Barrack en hoe zijn groeiende politieke carrière niet altijd makkelijk samenging met het gezinsleven en wat haar eigen ambities ook behoorlijk in de weg stond. En over hoe het presidentschap van haar man haar ook mogelijkheden gaf om zich in te zetten voor onderwerpen die zij echt belangrijk vind.

Ik vond Michelle Obama al een interessante en inspirerende vrouw, maar door dit boek is dat alleen maar toegenomen. Belangrijkste boodschap die ze iedereen, maar vooral ook haar dochters, mee wil geven is ‘Jij doet ertoe en als je echt iets wilt, laat je dan vooral door niemand tegenhouden’. En dat is denk ik een mooie manier om in het leven te staan.

Recensie | Mijn verhaal – Michelle Obama

Mijn belofte aan jou – Colleen Hoover

Colleen Hoover staat vaak in mijn favorietenlijstjes en ook in deze kon ze zeker niet ontbreken. Mijn belofte aan jou is afgelopen maand in het Nederlands verschenen en ik kon niet wachten om het boek te lezen. Wederom was het geen teleurstelling.

Mijn belofte aan jou gaat over Quinn en Graham die elkaar voor het eerst ontmoeten als ze erachter komen dat hun partners een affaire met elkaar hebben. Niet echt de ideale omstandigheden om elkaar te ontmoeten, maar toch bloeit er langzaam aan iets moois tussen hen op. Nu zes jaar later zijn Quinn en Graham getrouwd, maar ook hun relatie kent de nodige hobbels, waardoor de relatie niet meer is wat ze er van verwacht hadden. Hoewel de liefde tussen hen perfect lijkt, is eerder het tegenovergestelde waar. Maar ondanks een moeilijke tijd zijn ze niet van plan om hun huwelijk op te geven.

Mijn belofte aan jou is weer een hele fijne Colleen Hoover. Over een zwaar onderwerp, dat toch nog enigszins luchtig gebracht wordt, waardoor je niet de hele tijd verdrietig wordt van het lezen. Het is misschien niet mijn favoriete boek van deze schrijfster, maar hij staat zeker wel hoog op de lijst. Verder ga ik niet te veel over het boek verklappen, want ik ben bang dat ik dan spoilers geef.

Recensie | Mijn belofte aan jou – Colleen Hoover

Wat is tot nu toe jouw favoriete boek dat je dit jaar las?