Recensie|Misschien nooit – Colleen Hoover

“Het enige verschil tussen verliefd worden en het zijn is dat je hart al weet wat je voelt, maar dat je verstand te koppig is om het toe te geven.”

Titel: Misschien nooit

Serie: Maybe #1.5

Auteur: Colleen Hoover

Uitgeverij: Zomer & Keuning

Genre: New Adult

Waardering: 3.5/5 sterren

Misschien nooit van Colleen Hoover is een liefdesverhaal – al zou je het ook een lustverhaal kunnen noemen – vanuit het mannelijk perspectief van Warren. Hij is zo’n type waar we niet op willen vallen, maar het gebeurt tóch. Warren is namelijk een tikje vuig, een tikje uitgekookt en een tikje… nou ja, meer dan een tikje knap. De perfecte match voor Hooters-serveerster Bridgette, die ook niet op haar mondje is gevallen. Het vonkt en knettert deze hele novelle lang tussen hen, en dat alles vanuit het onweerstaanbare perspectief van Warren. Misschien nooit is een must-read voor alle fans van Colleen Hoover en vooral Misschien ooit.

.

Dat ik fan ben van Colleen Hoover dat weten jullie wel. Dat ik een nog veel grotere fan ben van Misschien ooit van haar vast ook, want ik heb dit boek afgelopen jaar al best wat keren genoemd omdat ik het zo geweldig vond (en omdat het zo’n beetje het enige boek is dat me ooit echt aan het huilen heeft gekregen. Toch wist ik niet zo goed of ik nou zat te wachten op de novelle over Warren en Bridgette. Ergens wilde ik wel weten hoe hun verhaal in elkaar zit, maar aan de andere kant wist ik niet zo goed of ik dit boek nou echt een toevoeging zou vinden. Maar goed het boek telt maar 112 bladzijden en dat lees je dus zo uit. Dus toen ik laatst een boek zocht op mijn ereader, omdat ik geen zin had om het boek waar ik toen in bezig was mee te slepen, besloot ik er toch maar eens aan te beginnen.

“Ik weet niet waarom ik tot op dit moment nog nooit tijd met haar heb doorgebracht buiten de slaapkamer. Zelfs als ik alle dingen die ze ’s nachts met me uithaalt bij elkaar optel, zou ik deze dag voor geen goud voor dat alles willen inruilen.”

Het verhaal is eigenlijk gewoon weer typisch in Colleen Hoover style geschreven, waardoor het sowieso al lekker weg leest. Ik vloog door het boek heen en vond het ook best leuk om over Warren en Bridgette te lezen. Warren vond ik in Misschien ooit al best een leuk personage waar ik vaak om moest lachen. Het was dan ook heel fijn om in deze novelle vanuit zijn perspectief te lezen. Bridgette daarin tegen kon ik totaal niet peilen in Misschien ooit, maar door deze novelle begon ik haar wel steeds beter te begrijpen.

Sommige delen van Misschien nooit lopen synchroon met Misschien ooit. Hierdoor lees je eerdere passages weer opnieuw maar nu vanuit het perspectief van Warren. Waardoor je soms weer nieuwe inzichten krijgt op de situatie.

“In deze relatie doen we alles achterstevoren. Stelletjes horen te beginnen met handjes vasthouden en uitgaan. Zo niet wij. Wij beginnen met vechten en eindigen in bed, maar kennelijk hebben we nog niet eens het punt bereikt dat we elkaars hand kunnen vasthouden.”

Met Misschien nooit was ik weer even terug in de flat van Ridge, Warren, Bridgette en Sydney. Weer even terug naar de practical jokes en de vertrouwde personages uit Misschien ooit. Ik ben toch blij dat ik deze novelle heb opgepakt, maar het was ook geen ramp geweest als ik het niet gelezen had. Maar sowieso heel veel liefde voor alles wat met Colleen Hoover en vooral met Misschien ooit te maken heeft.